رويكردي آينده پژوهانه به چشم انداز نجات در اديان غير ابراهيمي

تفكر «منجي‌گرايي» و «اعتقاد به نجات‏بخش جهاني»، نزد اقوام و ملل، با آيين‏ها و فرهنگ‏هاي متفاوت مطرح است. چشم‌‌اندازي كه اديان در مورد نجات در آخرالزمان ارائه مي‌كنند، در تبلور جايگاه اديان و استقبال مردم از آن دين نقش مهمي خواهد داشت. اديان غير ابراهيمي همانند اديان ابراهيمي داراي چشم‌‌انداز نجات در آخرالزمان هستند. آنچه به عنوان مسئله در اين پژوهش مورد توجه است، «درك و تبيين چشم‌‌انداز منجي‌‌گرايي در آخرالزمان در اديان غير ابراهيمي» است. از اين‌‌رو، اين پژوهش با روش توصيفي – تحليلي و با هدف تبيين چشم‌‌انداز ابعاد نجات در رويكرد منجي‌‌‌گرايي، درصدد تبيين ويژگي‌‌هاي منجي و علائم ظهور آن و چرخه نجات در اديان غير ابراهيمي است. براساس بررسي‌‌هاي انجام شده، چشم‌‌انداز منجي در اديان غير ابراهيمي داراي ويژگي‌‌هاي منحصر به فردي است كه هر يك از اديان داراي علائمي در سه سطح قبل، حين و بعد از ظهور مي‌باشد. در چرخه ظهور نيز هر يك از اديان داراي رويكردهاي مختلف و متمايزي است كه اين رويكردها در قالب دو رويكرد «خطي» و «دوري» قابل طرح و بررسي هستند.