نقش واسطه اي ادراك شايستگي و حل مسئله اجتماعي در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و پرخاشگري در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي ادراك شايستگي و حل مسئله اجتماعي در رابطه بين سبك هاي دلبستگي و پرخاشگري در نوجوانان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمام نوجوانان دانش آموز شهرستان شهريار در سال تحصيلي 1398-1399 تشكيل دادند كه از ميان آن ها 200 نفر به روش نمونه گيري در دسترس وارد پژوهش شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگري (باس و پري، 1992)، مقياس دلبستگي بزرگسالان تجديدنظرشده (كولينز و ريد، 1990)، پرسشنامه خودادراكي كودكان (هارتر، 1985) و فرم تجديدنظرشده حل مسئله اجتماعي (دي زوريلا و همكاران، 2002) بود. داده ها با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري تحليل شدند. نتايج پژوهش حاضر نشان داد ادراك شايستگي (B=-0/104، p=0/001) و حل مسئله انطباقي (B=0/096، P=0/001) رابطه بين سبك دلبستگي ايمن و پرخاشگري را در نوجوانان واسطه گري مي كنند. نوجوانان داراي سبك دلبستگي ايمن، احساس شايستگي بيشتري در تعاملات با محيط پيرامون خواهند داشت و در مواجهه با ناكامي هاي محيطي از راهبردهاي تنظيم هيجاني منفي كمتر بهره مي جويند و در نتيجه رفتارهاي پرخاشگرانه كمتري را از خود بروز مي دهند.