پيش‌بيني سازگاري- رضايت زناشويي و آشفتگي روان‌شناختي (افسردگي و اضطراب) در زنان متاهل بر اساس ادراك ازدواج والدين و سبك‌هاي دلبستگي

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سازگاري، رضايت زناشويي و آشفتگي روان شناختي زنان متاهل بر اساس ادراك ازدواج والدين و سبك هاي دلبستگي بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و رگرسيون بود. جامعۀ پژوهش شامل كليۀ زنان متاهل شهر زنجان بود كه از بين آنها تعداد 200 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس تجارب در روابط صميمانه (ECR-12) لافونتين و همكاران، پرسشنامۀ ادراك ازدواج والدين (PPM) ميگان و همكاران، مقياس رضايت از ازدواج (MS) باسبي و همكاران، پرسشنامۀ سلامت بيمار-2 (PHQ-2) كرونك و همكاران، مقياس سازگاري زناشويي (DAS-4) سابورين و همكاران و پرسشنامۀ اختلال اضطراب فراگير (GADQ) كرونك و همكاران بود. داده ها توسط رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان دادند كه همبستگي ادراك ازدواج والدين با رضايت زناشويي و سازگاري زناشويي مثبت و معني دار و با افسردگي منفي و معني دار است. همبستگي دلبستگي اجتنابي با رضايت زناشويي منفي و معني دار و با افسردگي مثبت و معني دار بود(α = 0/05). همچنين نتايج نشان دادند كه تنها ادراك ازدواج والدين قادر به پيش بيني سازگاري زناشويي بود. دلبستگي اضطرابي، دلبستگي اجتنابي و ادراك ازدواج والدين هر سه قادر به پيش بيني رضايت زناشويي بودند، اما سهم دلبستگي اضطرابي بيشتر بود. لذا مي توان نتيجه گرفت كه سبك هاي دلبستگي و ادراك ازدواج والدين عوامل مهمي هستند كه مي توانند سازگاري و رضايت ارتباطي زنان و همچنين سلامت روان بعدي آنها را پيش بيني كنند.