نگرش به مرگ و معناي زندگي در بيماران مبتلا به سرطان در آستانه مرگ: يك مطالعه پديدارشناختي

Attitude Towards Death and Life Meaning in Dying Cancer Patients: A Phenomenological Study

مقدمه: شيوه مواجهه آدمي با مقوله مرگ تأثير شگرفي بر شيوه زيستن او دارد به‌گونه‌اي كه مي ­تواند انسان را به‌سوي زندگي اصيل و معنادار سوق دهد يا موجب نااميدي، پوچي و بي­ معنايي زندگي باشد. هدف پژوهش حاضر، دستيابي به نگرش اين بيماران نسبت به مرگ و معناي زندگي بود. روش: در اين پژوهش از طرح تحقيق كيفي از نوع پديدارشناسي توصيفي استفاده شد. 11 نفر از بيماران تحت مراقبت تسكيني در بيمارستان فيروزگر و مركز كنترل و پيشگيري از سرطان آلاء به روش هدفمند انتخاب شدند. جمع ­آوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه نيمه ­ساختاريافته و تفسير داده ­ها به روش كلايزي انجام شد. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين مطالعه در 6 خوشه اصلي "مرگ، گذاري به دنيايي جديد"، "مرگ، پلي رو به روشنايي"، "مرگ به‌مثابه عبور از حريم امن"، "مرگ، قطع دلبستگي از تعلقات"، "مرگ، آغاز يا پايان راه" و "نگرش به زندگي" و 13 خوشه فرعي دسته­ بندي شد. نتيجه‌گيري: زندگي دشوار همراه با بيماري و مرگ قريب ­الوقوع منجر به از بين رفتن معناي زندگي در بيماران مي­ شود و بر نگرش آن­ها نسبت به مرگ نيز تأثير مي ­گذارد؛ بنابراين، مرگ ­انديشي و معنادرماني جهت يافتن معناي زندگي و حل تعارضات وجودي در اين بيماران ضروري جلوه مي­ كند.

Objective: The way an individual approaches death may influence deeply how he or she approaches life so that it can lead to both authenticity and meaningfulness as well as hopelessness, nihilism and inanity. The aim of the present study was to investigate the attitude of these patients towards death and life meaning. Method: In this research, a qualitative method with a descriptive phenomenological approach was employed. From amongst all cancer patients receiving palliative care for advanced cancer in Firoozgar Hospital and Ala cancer control and prevention center, eleven patients were chosen according to targeted sampling method. Data collection was used by using semi-structured interview and data interpretation was done in Collizi method. Findings: The results of this study was categorized in six main clusters; “Death as transit to a new world”, “Death as a bridge towards light”, “Death as passing through a safe haven”, “Death as losing contact with worldly belongings”, “Death as the beginning or the end of a pathway” and “attitude towards life” and 13 sub clusters. Conclusion: Difficult life with illness and imminent death leads to the loss of meaning in patients and also affects their attitude towards death. Hence, thanatopsis and logo therapy are necessary to find the meaning of life and resolve existential conflicts in these patients.