بررسي ترجمه عربي "چشمهايش" طبق الگوي ريخت‌شكنانه برمن

ارزيابي ترجمه براساس الگوهاي ترجمه ‌شناختي، معياري براي توصيف كاركرد ترجمه در زبان مقصد با حفظ ادبيّت ودريافت معناي زبان مبدأ است. اعتبار ترجمه يك اثر هم با آگاهي موشكافانه از كاستي‌ها وويژگي‌هاي مثبت آن طبق اصول الگوهاي ارزيابي ترجمه سنجيده وبازنمايي مي‌شود. آنتوان برمن كه مدار نظرگاه ترجمه شناسي وي بر متن مبدأ استوار است، از دوازده‌ محور كژكاركردي ميان زبان مقصد و مبدأ با نام "گرايش‌هاي ريخت‌شكنانه" يا "عوامل تحريف وتغيير" سخن به ميان مي-آورد. طبق اين نظريه هرچه تعداد گرايش‌هاي تغييردهنده در فرآيند ترجمه بيشتر باشد، به همان ميزان مترجم متن اصلي را تحريف كرده است. در اين پژوهش با ديدگاه گرايش‌هاي ريخت شكنانه برمن مبني بر احترام به متن بيگانه وديگري، برگردان عربي رمان چشمهايش بزرگ علوي را با عنوان عيناها از احمد موسي بررسي شده است. تمركز عمده اين پژوهش، بررسي گرايش‌‌هاي غالب تغيير متن از سوي مترجم با ذكر شواهد وترجمه پيشنهادي است. يافته‌‌هاي پژوهش شش گرايش از دوازده مؤلفه ريخت‌شكنانه برمن را تأييد مي‌‌‌كند ونشان مي‌دهد مترجم حسب ذوق خويش وناآشنايي بادامنه اطلاق واژه ها در زبان فارسي در ترجمه تصرفاتي انجام داده وبه متن مبدأ وفادار نبوده است.

Translation criticism, based on the patterns of cognitive translations, is a criterion to describe the translation function in the target language by preserving literature and understanding the meaning of the source language. The validity of the translation of the novel will also be measured and represented with meticulous awareness of the shortcomings and its positive features according to the principles of translation evaluation models. Antone Breman, whose basis of his translational viewpoint is based on the source text, explains the twelve deforming tendencies between the source, target language named “deconstructive method” or “distortion factors”. According to this theory, when the number of changing trends in the translation process is more significant, the translator has distorted the original text more. In this study, we want to consider the perspective of Bremen’s deconstructive tendencies with respect to the alien text and foreign, Arabic translation called “Aynaha” by Ahmad Musa of “Her Eyes” written by Bozorg Alavi. The main focus of this research is to review the dominant trends in text change by translator mentioning to citing the evidence and proposed translation. Findings of the study confirm six trends of twelve Bremen deconstructive tendencies, and it claims that the translator, according to his own taste, has made changes in translation, and he was not loyal to the source text.