واكاوي مدل« نرمش حداكثري و شدت حداقلي در رهبري امام علي عليه السلام»

An Analysis of “Maximum Flexibility and Minimum Intensity” Model in Leadership of Imam Ali (AS)

در اين مقاله با هدف واكاوي مدل « نرمش حداكثري و شدت حداقلي در رهبري امام علي عليه السلام، آموزه­‌هاي اسلامي بويژه گزاره­‌هاي علوي بررسي گرديده و در روشي اجتهادي تحليل انجام گرديده است. يافته­‌هاي تحقيق نشان مي­‌دهد كه رهبري در رويكرد علوي با رهبري غيراسلامي با توجه به مباني آنها متفاوت است. با مطالعه آموزه­‌هاي علوي، دو دسته از گزاره­‌ها مشاهده شده كه دسته­‌اي بر مؤلفه نرمش و رفق مطلق و دسته ديگر بر اختلاط نرمش با مؤلفه شدت­ عمل تاكيد مي­‌ورزند و پس از جمع روايي نتيجه حاصله حكايت از اين دارد كه مدل «نرمش حداكثري و شدت حداقلي» مي­‌تواند از تحليل گزاره­‌هاي دسته اول و دوم اصطياد گردد كه اين مدل داراي دو مؤلفه نرمش و شدت عمل است كه بالطبع مؤلفه­‌هاي اين مدل در پيوستاري اقتضايي داراي شدت وضعف خواهد بود.

The present article has been conducted to analyze the model of maximum flexibility and minimum intensity in Imam Ali (AS) leadership; Islamic teachings, especially Alawite propositions, using the ijtihad method. Research findings show that leadership in the Alawite approach differs from the non-Islamic leadership based on their principles. By studying the Alawite teachings, two categories of propositions have been observed. One of these categories emphasizes the component of gentleness and absolute friendliness, and the other emphasizes the mixing of gentleness with the component of action. After summarizing, the results indicated that this model has two components of flexibility and intensity of action. Of course, the components of this model in the contingency continuum will have intensity and weakness.