تحليل خوشه اي جايگاه ايران در جهان مبتني بر توسعه پايدار اقتصادي

توسعه اقتصادي شامل فرآيند و خط مشي هايي است كه در يك جامعه به منظور رفاه اقتصادي، سياسي و اجتماعي مردم، به كار گرفته مي شود. به منظور بررسي وضعيت توسعه اقتصادي در كشور و تعيين جايگاه ايران در بين ديگر كشورهاي جهان، شاخص هاي اقتصادي ارائه شده بر روي سايت بانك جهاني مورد بررسي قرار گرفت، كه با بكارگيري روش دلفي و استفاده از نظر خبرگان، 8 شاخص در وضعيت توسعه پايدار ايران، موثر شناخته شد. به منظور بررسي توسعه پايدار اقتصادي بر مبناي هشت شاخص منتخب (توليد ناخالص داخلي GDP))؛ صادرات كالا؛ واردات كالا؛ پس انداز ناخالص؛ درآمد سرانه؛ ماليات بر درآمد، سود و سود سرمايه؛ نقدينگي بخش خصوصي؛ قدرت خريد برابر)، ديتاها از بانك جهاني براي 186 كشور جهان، استخراج گرديد. هدف از اين پژوهش، بررسي وضعيت ايران بر مبناي هشت شاخص منتخبِ حوزه اقتصادي و تعيين جايگاه ايران در بين ديگر كشورهاي جهان، با استفاده از تكنيك خوشه بندي؛ و سپس شناسايي شبيه ترين كشورها در طي 18 سال گذشته با وضعيت توسعه پايدار اقتصادي در ايران، است. يافته هاي پژوهش نشان مي‌دهد، كشور ايران از منظر شاخص هاي اقتصادي توسعه پايدار بيشترين هم خوشه گي را با كشورهاي اندونزي، ويتنام، سائوتومه و پرنسيپ دارد كه 13 بار در طي سال هاي 1996 تا 2016، در يك گروه قرار گرفتند؛ و 7 بار با كشور نيجريه در يك خوشه قرار گرفته است؛ و با كشور كلمبيا و پاراگوئه 6 بار هم خوشه بوده است. در پايان بر مبناي يافته هاي پژوهش پيشنهادهايي براي پژوهش هاي آتي ارائه شده است.