اثرات پرتوتابي ‌الكترون و آنزيم فيبرولايتيك بر تركيب شيميايي و تجزيه‌پذيري شكمبه‌اي برگ خرما

اين آزمايش به منظور بررسي تاثير پرتوالكترون و آنزيم فيبرولايتيك بر تركيب شيميايي و تجزيه‌پذيزي شكمبه‌اي برگ خرما در يك طرح كاملا تصادفي با قالب فاكتوريل 2×2 شامل 2 سطح پرتوتابي (150 و 300 كيلوگري) و 2 سطح آنزيم( 1.5 و 3 گرم در كيلوگرم ماده خشك نمونه‌ها) انجام شد.بدين منظور ابتدا با استفاده از روش كيسه هاي نايلوني، مقدار 5 گرم نمونه آسياب شده به مدت 2،4،8 ، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت در شكمبه دو رأس گاو سيستاني داراي فيستولاي شكمبه اي شكمبه‌گذاري و فراسنجه هاي تجزيه پذيري برآورد شدند. داده هاي بدست آمده از تركيب شيميايي و تجزيه پذيري ماده خشك با نرم افزار SAS و فراسنجه هاي تجزيه پذيري بانرم افزار Neway تجزيه و تحليل شدند. بر اساس نتايج، پرتو تابي وآنزيم روي ماده خشك و عصاره اتري و پروتئين خام اثر معني داري نداشتند. اما، به صورت جداگانه و توأم سبب كاهش معني دار (0.01 p) الياف نامحلول در شوينده ي خنثي و اسيدي شدند. همچنين بخش سريع تجزيه و تجزيه پذيري موثر ماده خشك با افزايش دز پرتوتابي و سطح آنزيم به طور معني­ داري افزايش يافت (0.01 p). نظر به اينكه پرتوتابي و آنزيم نقش مؤثري در بهبود ارزش غذايي و تجزيه­ پذيري برگ خرما داشت و بهترين نتايج در استفاده توأم پرتوتابي با دز 300 كيلوگري و 3 گرم در كيلوگرم آنزيم به دست آمد، استفاده همزمان اين دو سطح جهت بهبود قابليت هضم و تجزيه پذيري برگ خرما مؤثر است.