بررسي‌ سازگاري بين برخي رقم‌ها و نژادگان‌هاي آلبالو در ايران

آلبالو (Prunus cerasus L.) از مهم‌ترين ميوه‌‌هاي هسته‌‌دار ايران است كه از نظر توليد رتبه‌‌هاي سوم تا ششم دنيا را دارد. بيشتر رقم‌ها و نژادگان‌‌‌هاي آلبالو خودسازگار بوده ولي به‌تازگي رقم‌هاي خودناسازگار گزارش مي‌‌شوند. به‌دليل دگرچهارگان بودن آلبالو و پيچيده‌‌تر شدن تفرق خودناسازگاري در آن، بررسي‌‌هاي كمتري در ارتباط با سازگاري رقم‌هاي آن به‌ويژه در ايران صورت گرفته است. در اين بررسي‌ روابط (نا)سازگاري برخي رقم‌ها و نژادگان‌‌‌هاي برتر آلبالو، با استفاده از روش‌‌هاي گرده‌‌افشاني كنترل شده و رديابي نفوذ لوله‌‌گرده در خامه با ميكروسكوپ فلورسنت، بررسي شد. گروه اول شامل سه رقم خود‌‌ناسازگار S.I.209، S.I.301و E.J.175 به‌عنوان گرده گيرنده و شش نژادگان‌ برتر K110، T145، T140، K202، M171 و M150 به‌عنوان گرده‌‌زا انتخاب شدند. گروه دوم شامل نژادگان‌‌‌هاي جديد T305، T207، T125، K205، K202، K105، A10 و A100 بودند كه هم خود‌‌گرده‌‌افشاني و هم دگرگرده‌‌افشاني شدند. تركيب تلاقي‌‌ها براساس همپوشاني گلدهي انجام شد و پس از گرده‌‌افشاني كنترل شده درصد تشكيل ميوه‌‌ بررسي و سپس روند رشد لوله گرده در خامه‌‌ تلاقي‌‌ها با ميكروسكوپ فلورسنت بررسي گرديد. نتيجه‌ها نشان داد كه در تلاقي‌هاي دگر‌گرده‌افشاني، نسبت به تلاقي‌هاي خودگرده‌افشاني شمار لوله گرده در همه قسمت‌هاي خامه بيشتر بود. به‌طوركلي دگرناسازگاري بين رقم‌ها و نژادگان‌‌‌هاي مورد بررسي‌ وجود نداشت.