اثر محلول پاشي بُر در زمان‌‌‌هاي مختلف بر گلدهي و تشكيل ميوه سه رقم زيتون

كمبود بُر مي‌‌‌‌تواند عامل محدودكننده تشكيل گل و ميوه در برخي از باغ‌‌‌‌هاي زيتون باشد. زمان مناسب محلول‌‌‌‌پاشي با اين عنصر در مناطق كشت و در رقم‌‌‌هاي مختلف نياز به بررسي بيشتر دارد. در اين پژوهش تاثير محلول‌‌‌‌پاشي با غلظت بهينه بُر 350 ميلي‌‌گرم بر ليتر در مراحل فنولوژيكي شامل: بعد از برداشت ميوه در پاييز (مرحله اول)، تمايزيابي جوانه گل در زمستان (مرحله دوم)، زمان شكوفايي گل در بهار (مرحله سوم)، به‌طور مجزا يا در تركيب مراحل با يكديگر، بر گلدهي و تشكيل ميوه رقم‌‌‌هاي زيتون بليدي، ميشن و كرونايكي بررسي شد. ويژگي‌‌‌هاي شمار گل‌‌آذين، شمار كل گل، درصد گل كامل، درصد گل ناقص، تشكيل ميوه نهايي، تندش دانه‌‌گرده و محتواي بُر برگ و گل‌‌‌‌آذين ارزيابي شدند. محلول‌‌پاشي با بُر، تندش دانه گرده را در هر سه رقم زيتون نسبت به شاهد افزايش داد. محلول‌‌‌‌پاشي در مرحله اول و مرحله اول با دوم سبب افزايش شمار گل‌‌‌‌آذين و كل گل در رقم كرونايكي و در تركيب هر سه مرحله باعث افزايش شمار اين ويژگي‌‌‌هاي در رقم ميشن شد. رقم بليدي در محلول‌‌پاشي مرحله دوم و تركيب مرحله دوم با سوم و رقم كرونايكي در مرحله سوم داراي بيشترين درصد گل كامل بودند. بيشترين درصد تشكيل ميوه در تركيب مراحل اول با سوم و دوم با سوم در رقم كرونايكي و در تركيب هر سه مرحله در رقم ميشن مشاهده شد. محلول‌‌پاشي در تركيب مرحله دوم با سوم سبب افزايش محتواي بُر برگ و گل‌‌آذين در هر سه رقم گرديد.