مقايسه و ارزيابي ترجمه انصاريان و طاهري از سوره ملك بر اساس الگوي نقد گارسس

در ارزيابي و نقد ترجمه هاي قرآن‌كريم به زبان فارسي نمي توان تنها به معناي واژگان و جمله‌ها بسنده نمود، بلكه نياز است تا با الگوها و نظريه هاي ترجمه متون، ترجمه هاي فارسي موجود مورد بازخواني و نقد قرار گيرد تا بتوان ترجمه اي كه بيشترين شباهت را به متن اصلي دارد، ارائه داد. يكي از روش هايي كه مي تواند چارچوبي كارآمد در ارزيابي كيفيت ترجمه هاي قرآن‌كريم باشد، نظريه گارسس است كه الگويي براي ارزيابي متون ادبي است و در ترجمه نيز تنها به معناي واژه ها و جمله‌ها بسنده نكرده و چهار سطح را در نظر داشته است. نوشتار حاضر بر اساس الگوي ارزيابي ترجمه گارسس در چهار سطح (واژگاني، دستوري، گفتمان و سبكي) ترجمه طاهري و انصاريان از سوره ملك را مورد ارزيابي و نقد قرار داده است. مهم ترين يافته هاي اين پژوهش كه با روشي توصيفي - تحليلي نگاشته شده، بيانگر آن است كه ترجمه انصاريان و طاهري از منظر شاخص هاي نظريه گارسس قابل نقد و ارزيابي است. ترجمه انصاريان داراي مصاديق بسياري براي عناصر بسط واژگاني و ترجمه طاهري براي زيرگروه تعديل، حذف و تقليل مصاديق فراواني دارد كه اين خود از منظر گارسس، شاخص هاي مثبت ترجمه انصاريان را نسبت به ترجمه طاهري قابل توجه تر نموده است. همچنين به نظر مي رسد كه ترجمه انصاريان به جهت داده هاي بسيار براي شاخص هاي مرتبط با حوزه زبان مقصد، ترجمه اي مقصد گرا و مخاطب محور است.