نقد و بررسي كتاب فقه و حكمراني حزبي

حزب ازجمله مؤلفه‌هاي مهمي است كه در نظام‌هاي دموكراتيك از جايگاه با اهميتي برخوردار است و در واقع حزب حلقه وصل بين عمل حاكميت و معيارهاي حكمراني است داود فيرحي نيز در كتاب " فقه و حكمراني حزبي " با طرح حزب تلاش دارد تا فقه سياسي را با دولت مدرن و ظهور پارلمان و مفهوم قانون در دوران معاصر مرتبط كند و جايگاه احزاب در نظام سياسي اسلام را تبيين كند نتايج تلاش فيرحي نشان مي‌دهد طرح «مسئله‌ي حزب» در فقه سياسي امتداد منطقي مواجهه‌ي فقه با دولت مدرن است و "مسأله حزب در ايران، فقهي است" اما واقعيت آن است كه حزب درايران فقهي نيست و در اين مقاله "مسأله حزب در ايران، فقهي است" را به روش توصيفي و تحليلي و بر مبناي مطالعات كتابخانه‌اي نقد مي‌كنيم.

The party is one of the important components that has an important place in democratic systems. In fact, the party is the link between the practice of governance and the standards of governance. Davood Farihi in his book “Jurisprudence and Party Governance” tries to reconcile political jurisprudence with the government. It is related to the emergence of parliament and the concept of law in the contemporary era and explains the position of parties in the Islamic political system. The results of Farihi’s efforts show that the “party issue” in political jurisprudence is a logical extension of jurisprudence’s confrontation with the modern government. It is jurisprudential “but the fact is that the party in Iran is not jurisprudential and in this article, we criticize “the issue of the party in Iran is jurisprudential” in a descriptive and analytical way and based on library studies.