پديد آورندگان :
فراهاني، ابوالفضل دانشگاه پيام نور - مديريت ورزشي , محمدي رئوف، مصطفي دانشگاه پيام نور - مديريت ورزشي , شجيع، رضا دانشگاه پيام نور - مديريت ورزشي , ملكي، علي دانشگاه صنعتي شريف - پژوهشكده سياست‌گذاري علم، فناوري و صنعت
چكيده فارسي :
توسعه ورزش از دغدغه‌هاي اصلي هر كشوري از جمله جمهوري اسلامي ايران است. همچنين يكي از رويكردهاي نوين در توسعه، الگوي حكمراني است. در اين تئوري تغيير پارادايم نقش دولت و حكومت‌ها بيان و زمينه را براي مشاركت يكسان و برابر جامعه مدني، بخش خصوصي و دولت را در فرايند تصميم‌گيري فراهم مي‌آورد. در اين راستا بهره‌گيري از تجربيات ساير كشورهاي پيشرو در زمينه ورزش با استفاده از روش مطالعات تطبيقي مي‌تواند در اين امر تاثيرگذار باشد. هدف اين مقاله معرفي و بررسي ساختار كلان ورزش كشورهاي منتخب از منظر دولتي، خصوصي و مدني بودن و نحوه تعامل و همكاري با يكديگر و در يك كلام حكمراني ورزشي است. اين پژوهش از لحاظ هدف به صورت توصيفي، به لحاظ روش كتابخانه اي و مبتني بر تحليل و مطالعه اسناد و منابع انجام شده است. 11 كشور برزيل، ايالات متحده آمريكا، انگلستان، آلمان، استراليا، ايران، آفريقاي جنوبي، چين، ژاپن، فنلاند و كانادا مورد بررسي قرار گرفتند، در پايان نيز با توجه به نتايج تحقيق پيشنهادهايي جهت تدوين الگوي حكمراني ورزشي ايران ارائه شده است
چكيده لاتين :
Sport development is one of the main concerns of any country, including the Islamic Republic of Iran. One of the new approaches to development is the governance model. In this theory, the paradigm shift of the role of government and government provides a ground for the equal participation of civil society, the private sector and the state in the decision-making process. In this regard, taking advantage of the experiences of other leading sporting countries using the comparative study method can be effective in this regard. The purpose of this article is to introduce and categorize the sporting structure of selected states from a governmental, private and civilian perspective, and how to interact and collaborate with one another and in a word of sport governing. This research is descriptive in terms of purpose, in terms of library method and based on the analysis and study of documents and resources. 11 countries of Brazil, the United States, England, Germany, Australia, Iran, South Africa, China, Japan, Finland and Canada were studied. Finally, according to the results of the study, suggestions were made for the development of a model of Iranian sport management.
