عنوان مقاله :
رويكرد متقابل ايران و گروه ويژۀ اقدام مالي از منظر اسناد بين‌المللي
پديد آورندگان :
فارسياني، محمودرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحدتهران جنوب - گروه حقوق، تهران، ايران , رضايي، هيلدا دانشگاه آزاد اسلامي واحدتهران جنوب - گروه حقوق، تهران، ايران , باقرزاده، احد دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران , نوراللهي، مصطفي دانشگاه خاتم، تهران، ايران
كليدواژه :
شفافيت مالي , پولشويي , توصيه‌هاي گروه ويژه اقدام مالي , تروريسم
چكيده فارسي :
نحوه ارتباط و تعامل جمهوري اسلامي ايران با گروه ويژه اقدام مالي (FATF) براي بيش از يك دهه با فراز و نشيب هاي زيادي روبرو بوده است . امروزه با وجود آن كه به نظر مي رسد كه ارتباط مذكور سخت ترين دوران خود را مي گذراند؛ ليكن بايد گفت كه رسيدن به يك راه حل مرضي الطرفين براي فائق آمدن بر اختلافات موجود و برقراري يك رابطه سودمند دوطرفه با بهره جستن از راه حل هاي حقوقي خاص همچنان امكان پذير مي باشد. مقاله حاضر با بهره گيري از منابع گوناگون ، ضمن برشمردن موانع حقوقي موجود در برقراري تعامل فيمابين، تلاش نموده است تا نشان دهد كه از يك سو بعضا" در خصوص موانع و خطرات موجود در تعامل جمهوري اسلامي ايران با گروه ويژه اقدام مالي - از جمله مشكلات مربوط به واحد اطلاعات مالي يا FIU يا عدم اعتماد به مراحل بعدي برنامه اجرايي گروه FATF و همچنين نحوه تصميم گيري اعضاي گروه بر اساس اجماع يا Consensus - اغراق و بزرگ نمايي صورت گرفته است و از سوي ديگر برخي از موانع و مشكلات پيچيده تر مطروحه نظير مشكلات ناشي از پيوستن به كنوانسيون هاي پالرمو و مبارزه با تأمين مالي تروريسم كه راه رسيدن به يك توافق سازنده را سد كرده اند، با راه حل هاي مبتني بر حقوق بين ااملل و فقه اسلامي قابل حل مي باشند
چكيده لاتين :
The relationship and interaction between Islamic Republic of Iran and Financial Action Task Force has had its ups and downs over more than a decade. Although it seems that the relationship between Iran and FATF is in its most complicated phase today, there are still hopes that some mutually-beneficial solutions can be reached for settlement of the disagreements based on international law. The present paper has tried to use different sources in order to demonstrate that on the one hand, there has been overstatements and exaggeration about risks involved in Iran’s compliance with FATF recommendations and Action Plan– such as risks in FIU information leakage, uncertainty about the next steps in the group’s Action Plans or pessimism about FATF decision making method (consensus); and on the other hand, solutions are available for more complicated issues - such as Iran’s entering into Palermo and CFT conventions - based on international law and Islamic jurisprudence.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه ايراني سياست بين الملل
