فرهنگ استراتژيك و سياست خارجي پاكستان در قبال افغانستان

افغانستان همواره يكي از بسترهاي مهم بازي بزرگ بين‌المللي ميان قدرت‌هاي مهم منطقه‌اي و بين‌المللي بوده و طي چهار دهه گذشته به عنوان يكي از بحران‌خيز ترين كشورهاي جهان، همواره در شمار مهم‌ترين كانون‌هاي مورد توجه جامعه بين‌المللي قرار داشته است. در مورد علل تطويل بحران در افغانستان، بحث‌هاي زيادي مطرح شده است. اما در همه اين ديدگاه‌ها و عوامل، يك عنصر ثابت وجود دارد و آن پاكستان، به عنوان كشور همسايه با اشتراكات متعدد قومي، فرهنگي و مذهبي، است كه با هدايت ارتش خود، حداقل طي چهار دهه گذشته و در مقاطع مختلف تحولات سياسي و اجتماعي افغانستان، پررنگ‌ترين نقش را بازي كرده است. اين مقاله در پي آن است تا با نظرداشت مولفه هاي شكل دهنده به مباني هويتي پاكستان به اين پرسش پاسخ دهد كه فرهنگ استراتژيك (ارتش) پاكستان بر سياست خارجي آن كشور در قبال افغانستان چه/چگونه تاثيري داشته است؟ فرضيه مقاله عبارت است از اينكه كه ارتش پاكستان چنان فرهنگ استراتژيك خود را در سياست خارجي اين كشور نهادينه ساخته كه امنيت ملي و بقاي خود را در كنترل و نفوذ بر افغانستان مي‌بيند. يافته‌هاي مقاله حكايت از آن دارد كه افغانستان و هند دو عنصر اساسي در فرهنگ استراتژيك پاكستان به شمار مي‌روند كه پاكستان با توجه به ويژگي‌ها و نقائص خود از زمان تأسيس، نياز به مديريت آنها دارد. اين مقاله از نوع تبييني بوده و داده‌هاي مورد نياز به روش كتابخانه‌اي جمع آوري شده‌اند.

Afghanistan is one of the important cornerstones of the international great game among important regional and international powers. There are tense debates on the causes of instability and crisis in Afghanistan. What is common in all these ideas and factors, is Pakistan's role as a neighboring country with numerous ethnic, cultural and religious commonalities of which the Army has played a very prominent role in different political and social spheres of Afghanistan during last four decades. While inspecting differnet elements of Pakistan’s Strategic Culture. This article tries to answer the question of what/ how has Pakistan's strategic culture been guiding its foreign policy toward Afghanistan? The hypothesis of the article is that the Pakistani military has institutionalized its strategic culture in this country’s foreign policy in such a way that it sees its national security and survival in controlling and influencing Afghanistan. The findings of the paper suggest that Afghanistan and India are two key elements in Pakistan's strategic culture that Pakistan needs to manage due to its characteristics and shortcomings since its inception. This article is explanatory and the required data is collected by library method. The theoretical framework of the article is based on the concept of strategic culture.