اثر آنزيم گريندازيم- پي در جيره حاوي جو بر صفات عملكردي و قابليت هضم اجزاي جيره در شتر مرغ هاي آفريقايي (Struthio camelus var. domesticus) در سنين مختلف

در اين تحقيق اثر آنزيم گريندازيم-پي بر عملكرد و قابليت هضم مواد مغذي مختلف در جيره هاي حاوي جو در شترمرغ هاي اهلي آفريقايي در سنين 10 و 12 ماهگي مورد مطالعه قرار گرفت. تيمار آزمايشي عبارت بودند از: جيره پايه ، جيره پايه همراه با آنزيم به مقدار 0.5 گرم در كيلوگرم. آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي به مدت 4ماه انجام شد. مقايسه ميانگين ها، با كمك آزمون مقايسه ميانگين هاي دانكن صورت پذيرفت. در مجموع 16 جوجه شتر مرغ در اين آزمايش مورد استفاده قرار گرفت (8 پرنده براي هر تيمار). پرنده ها بر اساس وزن بدن در 8 ماهگي به واحدهاي آزمايشي تخصيص يافتند بطوريكه وزن اوليه بين تيمارهاي آزمايشي تفاوت معني داري نداشت(0.05 P). اثرآنزيم بر صفات رشد مثل افزايش وزن روزانه، افزايش وزن كل دوره، وزن پاياني و ضريب تبديل معني دار بود(0.05 P). تفاوت معني داري در ميانگين مصرف خوراك بين تيمارهاي با آنزيم و تيمار بدون آنزيم وجود دارد(0.05 P). آنزيم بطور معني داري منجر به افزايش مصرف ماده خشك گرديده است(0.05 P). اثر سن پرنده در مصرف خوراك و ماده خشك مصرفي معني دار بود(0.05 P). باستفاده از آنزيم گريندازيمپي به ميزان 0.5 گرم در كيلوگرم جيره منجر به افزايش عملكرد رشد مثل افزايش وزن، وزن پاياني و بهبود قابليت هضم ظاهري در اكثر فراسنجه ها مثل ماده خشك، پروتئين خام، چربي خام گرديد.