اثر جريان پلاسما بر امواج طولي ايستاده در لوله‌هاي شار مغناطيسي با رهيافت اختلالي

در اين مقاله، امواج مغناطو (مانيتو) هيدروديناميكي آرام را در لوله هاي شار مغناطيسي تحت شرايط وابسته به تاج خورشيد بررسي مي‌كنيم. دما و چگالي پلاسماي زمينۀ لوله را همگن و ثابت و چسبندگي تراكمي را به عنوان عامل ميرايي فرض مي‌كنيم. همچنين جريان پلاسما را نيز در لوله در نظر مي‌گيريم و با فرض بر اين‌كه آهنگ ميرايي بسيار كوچك‌تر از بسامد نوسان امواج است، روش اختلال را براي حل معادلات حركت به كار مي‌گيريم. بسامد نوسان و ويژه‌توابع نوسان از تقريب مرتبۀ اوّل اختلال و آهنگ ميرايي از تقريب مرتبۀ دوّم اختلال به‌دست مي‌آيد. افزايش تندي جريان در لوله باعث كاهش بسامد نوسان و افزايش آهنگ ميرايي مي شود. همچنين افزايش هر يك از موارد تندي جريان و دماي زمينۀ لوله، سبب كاهش نسبت زمان ميرايي به دورۀ تناوب امواج مي شود، امّا افزايش طول لوله اين نسبت را زياد مي كند. نتايج به‌دست آمده از اين مطالعه با نتايج نظري كه از پيش در اين زمينه در اختيار است، همخواني دارد. همچنين نتايج به‌دست آمده در اين پژوهش مي تواند شماري از يافته هاي مشاهداتي را توجيه كند.