رويكرد هرمنوتيكي به يادگيري كوانتومي

Hermeneutic Approach to Quantum Learning

اين پژوهش با هدف تعيين مولفه هاي نظريه كوانتومي و با جستجو در داده هاي اوليه منابع گزينش شده بر اساس پاردايم كوانتومي و با روش پژوهش هرمنوتيك فلسفي، در پي اين سوال بوده است كه از ديدگاه كوانتومي، يادگيري چگونه اتفاق مي افتد؟ نظريه كوانتمي در مقابل نظريه سادگي شكل گرفته است. در حالي كه نظريه سادگي تحت تاثير فرهنگ مدرنيته و ديدگاه هاي دكارت و نيوتن قرار داشت كه اعتقاد داشتند مي توان پديده ها را به ساده ترين شكل خود كاهش داد، نظريه كوانتومي بر كل گرايي تاكيد دارد و معتقد است كه كل اجزاي هستي، پويا و در ارتباط تعاملي با يكديگر هستند. كاهش گرايي دكارتي باعث شد به ارتباطات خطي بين پديده ها توجه شود و بر اساس آن معتقد بودند پديده ها قابل پيش بيني و كنترل و در نتيجه داراي قطعيت هستند اما ديدگاه كوانتومي به جاي سادگي و روابط خطي به پيچيدگي و درهم تنيدگي روابط توجه دارد. مباحث مربوط به يادگيري كوانتومي تحت تاثير نظريه كوانتومي شكل گرفتند. و با تاكيد بر كل گرايي، درهم تنيدگي و ارتباط تعاملي و پيچيده بين پديده ها هم به ظرفيت هاي عيني و بيروني و هم به ظرفيت هاي ذهني و دروني توجه كردند و تحت تاثير ديدگاه هاي روانشناختي شناختي به ظرفيت هاي نيمكره چپ و راست مغز در يادگيري توجه كردند. اين ديدگاه به تفكر كوانتمي، يادگيري در كلاس هاي پرشور و نشاط و مشاركتي، يادگيري از طريق حافظه خودآگاه و ناخودآگاه و پردازش داده ها و مفهوم سازي آنها و چرخه مجدد پردازش مفهوم به عنوان داده ورودي، يادگيري ديداري، شنيداري و حسي حركتي، يادگيري با توجه به ذهنيت و ارزش هاي يادگيرنده، توجه به زمينه و بافت رويداد و يادگيري و به طور كلي به روش ها و فرآيند هايي كه توجه به كل پديده و درهم تنيدگي را در موضوع يادگيري مد نظر داشتند منجر شد.

This paper aims to discover the key components of quantum theory in learning through hermeneutic research method. Quantum theory is exactly against the theory of simplicity. While the theory of simplicity has been influenced by modernity and the insights from Descartes and Newton who believe that phenomena can be reduced to their simplest form, quantum theory emphasizes holism and holds that all the components of being are dynamic and interconnected. Cartesian reductionism led to the linear causality between phenomena, which believed that phenomena were predictable and controllable, and therefore certain, but the Quantum perspective instead focused on the complexity and entanglement of relationships rather than on linearity and simplicity. Discussions on Quantum learning were started by quantum theory. Emphasizing on holism, entanglement, and the complex interactive relationship between phenomena, they focused on both objective and extrinsic capacities as well as subjective and intrinsic capacities. This perspective of Quantum thinking leads to cooperative learning, dynamic classrooms, learning through conscious and subconscious memory, data processing and conceptualization, input data processing cycles, visual learning, auditory and motor- sensory learning, subjective learning and consideration of learning context, which all consider holism and entanglement in learning.