بررسي اثربخشي درمان مبتني بر تعهد و پذيرش بر بهبود سلامت روان و دشواري هيجان زنان خانواده اعتياد

زمينه و هدف: زنان خانواده اعتياد، بيشتر از زنان ديگر، متحمل فشار رواني مي­شوند و مشكلات رواني فراوان­تري را تجربه مي‌كنند. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر تعهّد و پذيرش بر بهبود سلامت روان و دشواري هيجان زنان خانواده اعتياد شهر كرج است. روش: روش پژوهش به‌صورت نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بوده است. جامعۀ آماري شامل همۀ زنان خانواده اعتياد شهر كرج بودند كه به‌صورت تصادفي انتخاب و با استفاده از پرسش­نامۀ سلامت روان گلد برگ و هيلر (1979) از بين جامعۀ آماري سي نفره غربال شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 8 جلسه مورد آموزش درمان مبتني بر تعهّد و پذيرش قرار گرفتند. بعد از اجراي مداخله، شركت‌كنندگان به پس‌آزمون پاسخ دادند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره با نرم‌افزار SPSS (نسخه 23) تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه شركت‌كنندگان گروه آزمايش نسبت به شركت‌كنندگان گروه گواه در پس‌آزمون پژوهش در پرسش­نامۀ سلامت روان، نمرۀ بالاتر و در پرسش­نامۀ دشواري هيجاني، نمرۀ پايين‌تري گرفتند و اين نمرات در سطح 0/01 معني‌دار است (0/01>P). نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش درمان مبتني بر تعهّد و پذيرش (act) مي‌تواند بر بهبود سلامت روان دشواري هيجان زنان خانواده اعتياد مؤثر باشد.

Backgraound and Aim: Women in addicted families are under a lot of stress than other women and suffer from more psychological problems. Therefore, the aim of this study was to Determining the effect of acceptance and commitment therapy on Difficulties in Emotion and mental health of women in the addicted family. Method: The research method was quasi-experimental with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population included all women in the addiction family of Karaj who were randomly selected and screened using the Goldberg and Hiller (1979) Mental Health Questionnaire from among the statistical population of 30 people and randomly (15 people) in the experimental group and (15 people) were assigned to the control group. The experimental group underwent commitment therapy based on commitment and acceptance in 8 sessions. After the intervention, participants responded to the post-test. The collected data were analyzed using multivariate analysis of covariance with SPSS software (version 23). Results: The results showed that the participants in the experimental group received higher scores in the mental health questionnaire and lower scores in the emotional difficulty questionnaire than the participants in the control group. These scores are significant at the level of 0.05. (05/0> P). Conclusion: The results showed that commitment and acceptance therapy training (act) can be effective in improving the mental health and emotional difficulties of women in addicted families.