بررسي ميزان افسردگي، ازخودبيگانگي، خودشكوفايي و سرمايۀ فرهنگي فرزند متأثر از خشونت نمادين واقع بر زنان متأهل در خانواده

زمينه و هدف: زنان محور اصلي خانواده را تشكيل مي‌دهند، خشونت واقع بر زنان در خانواده مي‌تواند به سلامت و امنيّت آنان آسيب رساند و خانواده را دچار بحران كند. البته، مصاديقي از خشونت وجود دارد كه حافظه جمعي از آن به‌عنوان خشونت ياد نمي‌كند، و همين‌طور نمايش تطبيق زندگي توأم با مردسالاري گروهي از زنان كه در تعارض با تفكرات برابري­طلبانه هستند. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي پيامدهاي همين نوع خشونت يعني خشونت نمادين واقع بر زنان در خانواده است. روش: روش تحقيقي كه در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته از نوع توصيفي - همبستگي با ابزار پرسش­نامه است. جامعۀ آماري تحقيق، زنان متأهل شهر تهران هستند كه بر اساس ملاك توسعه‌يافتگي، مناطق 2، 6، 10، 13 و 17 انتخاب و 450 نفر از زنان اين مناطق به­عنوان حجم نمونه بر اساس نرم‌افزار sample power تعيين شده و به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي مورد بررسي قرارگرفته‌اند زيرا آمار دقيقي از زناني كه متأثر از اين خشونت پنهان باشند، در دسترس نبود. واحد تحليل «فرد» است و در تحليل داده‌ها و آزمون فرضيات از همبستگي پيرسون و مدل‌سازي معادله ساختاري استفاده شده است. يافته‌ها: نشان مي‌دهد خشونت نمادين اعمال‌شده بر زنان متأهل با رسيدن به خودشكوفايي آنان، همبستگي معنادار و منفي (0.49-) دارد. بين خشونت نمادين بر زنان متأهل و ازخودبيگانگي ايشان، همبستگي معنادار و مثبت (0.60) ديده مي‌شود. بين خشونت نمادين واقع بر زنان متأهل و افسردگي آنان، همبستگي معنادار و مثبت (0.60) وجود دارد. ميان خشونت نمادين بر زنان متأهل و ميزان سرمايۀ فرهنگي فرزند، همبستگي معنادار و منفي (0.29-) ديده مي‌شود. نتيجه‌گيري: تحقيق حاضر نشان مي‌دهد خشونت نمادين مانعي جدّي براي رسيدن به خودشكوفايي زنان و رشد سرمايۀ فرهنگي فرزندان است و مي‌تواند موجب ازخودبيگانگي و افسردگي زنان شود و مشكلات زيادي در خانواده به‌وجود آورد.

Background and Aim: Women are the main axis of the family. Violence against women in the family can damage their health and safety and cause a crisis in the family. Of course, there are instances of violence that collective memory does not refer to as violence, as well as showing the adaptation of the patriarchal life of a group of women who are in conflict with egalitarian thinking. The main purpose of this study is to investigate the consequences of this type of violence, i.e. symbolic violence against women in the family. Method: The research method used in this study is descriptive-correlation with the questionnaire. The statistical population of the study is married women in Tehran who were selected based on the development criteria, regions 2, 6, 10, 13 and 17 and 450 women in these regions were determined as the sample size based on sample power software and quota sampling method Were examined because accurate statistics on women affected by this latent violence were not available. The unit of analysis is "individual" and Pearson correlation and structural equation modeling have been used in data analysis and hypothesis testing. Results: It shows that the symbolic violence perpetrated on married women has a significant and negative correlation (-0.49) with achieving their self-fulfillment. There is a significant and positive correlation (0.60) between symbolic violence against married women and their alienation. There is a significant and positive correlation (0.60) between symbolic violence against married women and their depression. There is a significant and negative correlation (-0.29) between symbolic violence against married women and the amount of child cultural capital. Conclusion: The present study shows that symbolic violence is a serious obstacle to achieving self-fulfillment of women and the growth of children's cultural capital and can lead to alienation and depression in women and cause many problems in the family.