ارائه الگوي داده‌بنياد مشاركت سياسي زنان در ايران

زمينه و مقدمه: مشاركت زنان در سطوح بالاي مديريت سياسي كشور از جمله شاخص‌هاي مهم توسعۀ پايدار است. بررسي‌ها نشان از عدم تفاوت مشاركت سياسي در قاعده پاييني هرم سياسي قدرت در ايران و جهان دارد، اما نابرابري در سطوح بالاي قدرت مشهود است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگويي پارادايمي از مشاركت سياسي زنان در ايران در سطح نخبگان انجام شده است. روش تحقيق: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ ماهيت داده‌ها كيفي است كه با روش داده‌بنياد انجام شده است. جامعۀ آماري پژوهش، زنان داراي تجربۀ مشاركت در ساختار سياسي كشورند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. پس از 50 مصاحبه، اشباع نظري به­دست آمد. براي سنجش پايايي داده‌ها، مصاحبه‌ها با دقت پياده شد و همواره در طول مصاحبه، مفاهيم دريافتي پاسخگويان كنترل مي­شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از روش زمينه‌اي (كدگذاري باز، محوري و انتخابي) استفاده شد و سرانجام، يافته‌ها در مدل داده­بنياد نمايان شد. يافته‌ها: بر طبق يافته‌هاي حاصل از مصاحبه، موانع مشاركت سياسي زنان در ايران در شش بخش «موانع اجتماعي، سياسي، فرهنگي، اقتصادي، روان‌شناختي و فقهي- حقوقي» طبقه‌بندي شد. نتيجه‌گيري: مشاركت سياسي زنان تحت تأثير عوامل گوناگوني است كه اين عوامل در شرايط علّي، زمينه‌اي و مداخله‌اي طبقه‌بندي مي‌شود. با در نظر گرفتن پديده محوري، راهبردها، طرح‌ها و كنش‌هايي براي مشاركت سياسي زنان اتخاذ مي‌شود، كه در قالب پيامدهاي اين دياگرام ظهور مي‌يابد.

Background and Introduction: Women's participation in high levels of political management is one of the important indicators of sustainable development. Studies show no difference in political participation at the bottom of the political pyramid of power in Iran and the world, but inequality is evident at high levels of power. The present study aims to provide a paradigm model of women's political participation in Iran at the elite level. Research Method: The present study is applied in terms of purpose and qualitative in terms of the nature of the data, which has been done with the grounded theory-based method. The statistical population of the study is women with experience of participation in the political structure of the country who were selected by purposive sampling. After 50 interviews, theoretical saturation was obtained. To measure the reliability of the data, the interviews were carefully conducted and the concepts received by the respondents were always monitored during the interview. In order to analyze the data, the contextual method (open, axial and selective coding) was used and finally, the findings were reflected in the grounded theory model. Findings: According to the findings of the interview, barriers to women's political participation in Iran were classified into six sections: "social, political, cultural, economic, psychological and jurisprudential-legal barriers." Conclusion: Women's political participation is influenced by various factors that are classified into causal, contextual and interventional conditions. Considering the central phenomenon, strategies, plans and actions for women's political participation are adopted, which emerge in the form of the consequences of this diagram.