كاوشي پديدارشناختي درباب ماهيت عملكرد فردي

A Phenomenological Exploration of the Nature of Individual Performance

عملكرد فردي را مي توان مفهومي محوري در مديريت منابع انساني به شمار آورد. اين تحقيق كنكاشي پديدارشناختي حول اين مفهوم است تا ماهيت و جوهره آن كشف و توصيف شود. دراين راستا از روش پديدارشناسي كه هدفش كشف ماهيت پديده ها است، استفاده شد. بدين منظور، مصاحبه پديدارشناختي با 16 نفر از كاركنان شاغل در 4 سازمان مختلف انجام شد تا دريابيم براي اين افراد مفهوم عملكرد فردي به چه معناست؟ تحليل داده هاي به دست آمده نشان داد مفهوم عملكرد فردي نزد مصاحبه شوندگان داراي شش معنا و برساخته ذهني مختلف بود: عملكرد يعني نتيجه، عملكرد يعني كنش فني، عملكرد يعني كنش اجتماعي، عملكرد يعني تلاش، عملكرد يعني توان ذهني و عملكرد يعني شخصيت. توجه به اين امر كه عملكرد فردي داراي معناي واحد نبوده و نسبيت معنايي بر آن حاكم است، مي تواند كارشناسان منابع انساني را در افزايش اثربخشي ارتباطات ياري رساند. همچنين باتوجه به اينكه بسياري از تصميمات پرسنلي درمورد افراد، براساس برداشتي از عملكرد آنها اتخاذ مي شود، يافته هاي اين تحقيق مي تواند خوانندگان را در درك چرايي تصميمات پرسنلي ياري رساند. تحقيق حاضر نيز مي تواند مبنايي براي يك برنامه پژوهشي پديدارشناختي درجهت كشف ماهيت پديده هاي مهم در مديريت منابع انساني باشد.

Individual performance can be considered as a central concept in human resource management. This research is a phenomenological exploration of this concept in order to discover and describe its nature and essence. To this end, a phenomenological method, which is aimed at discovering the nature of phenomena, is used. In this regard, phenomenological interviews were conducted with 16 employees working in 4 different organizations to find out what the concept of individual performance mean to them. Analysis of the data revealed that the concept of individual performance conveyed six different meanings and mental conformation for the interviewees. They perceived performance as result, technical action, social action, effort, mental capacity, and personality. Consideration of the fact that individual performance did not mean the same for the interviewees, and that a semantic relativity is dominant, can help human resource experts increase the effectiveness of communication. Furthermore, since several personnel decisions on individuals are affected by their perceptions of the individual’s performance, the findings of this study can help readers understand why the employees’ decisions are made. The present study can also serve as a basis for a phenomenological research program to discover the nature of important phenomena in human resource management.