اثر كوئرستين بر كيفيت بافت و عملكرد تخمدان اتوگرفت موش

زمينه و هدف آسيب ايسكمي ريپرفيوژن و به دنبال آن توليد راديكال‌هاي آزاد اكسيژن و استرس‌اكسيداتيو از محدوديت‌هاي اصلي پيوند بافت تخمدان به شمار مي‌روند. هدف بررسي اثر كوئرستين به عنوان يك آنتي‌اكسيدان بر كيفيت تخمدان‌هاي اتوگرفت موش بود. روش بررسي 36 موش ماده نژاد NMRI به سه گروه كنترل، اتوگرفت و اتوگرفت + كوئرستين (50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز) تقسيم شدند. تيمار يك روز قبل تا هفت روز پس از پيوند انجام شد و 28 روز بعد، تخمدان‌ها براي ارزيابي‌هاي استريولوژيك خارج شدند. نمونه‌هاي سرمي در روزهاي هفتم و بيست‌وهشتم بعد از پيوند براي اندازه‌گيري سطح مالون ‌دي‌آلدئيد، ظرفيت آنتي‌اكسيداني كل، استراديول و پروژسترون جمع‌آوري شدند. داده‌ها با استفاده از روش آناليز واريانس يك‌طرفه و تست توكي و در سطح معني‌داري 0.05 P تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها ميانگين حجم كل تخمدان، حجم كورتكس و حجم مدولا، ميانگين تعداد انواع مختلف فوليكول‌ها (001/P 0)، سطح استراديول (05/P 0)، پروژسترون (001/P 0) و ظرفيت آنتي‌اكسيداني كل (01/P 0) و ميزان بازگشت سيكل استروس (001/P 0) در گروه اتوگرفت نسبت به گروه كنترل كاهش معناداري يافت؛ در حالي‌ كه پارامترهاي ذكر‌شده در گروه اتوگرفت + كوئرستين نسبت به گروه اتوگرفت افزايش معني‌داري يافتند (01/P 0). افزايش معني‌داري در سطح مالون ‌دي‌آلدئيد در روزهاي هفتم (001/P 0) و بيست‌وهشتم (01/P 0) پس از پيوند در گروه اتوگرفت نسبت به گروه كنترل مشاهده شد. اين پارامتر در گروه اتوگرفت + كوئرستين، در حد گروه كنترل جبران شد. نتيجه‌گيري نتايج اين مطالعه نشان داد كه كوئرستين مي‌تواند كيفيت بافت و عملكرد تخمدان‌هاي اتوگرفت موش را بهبود بخشد.