بررسي اثر ضد‌قارچي عصاره آبي و اتانولي ريشه قاصدك بومي ايران (Taraxacum Peregrinium) و مقايسه آن با فلوكونازول و نيستاتين

زمينه و هدف گياه قاصدك جزو گياهان دارويي باارزشي است كه خواص ضد‌قارچي آن به اثبات رسيده است، اما تا‌كنون مطالعه‌اي درباره بررسي اثر ضد‌قارچي قاصدك بومي ايران، گونه Taraxacum peregrinium انجام نشده است. در اين مطالعه اثر عصاره اتانولي و آبي ريشه قاصدك بر سه گونه قارچ كانديدا آلبيكنس، آسپرژيلوس نيجر و ترايكوفايتون روبروم در مقايسه با دو داروي ضد‌قارچ فلوكونازول و نيستاتين مورد بررسي قرار گرفت. روش بررسي در اين مطالعه عصاره‌هاي اتانولي و آبي ريشه قاصدك بومي ايران تهيه شدند. جهت بررسي اثر ضد‌قارچي عصاره‌هاي ريشه قاصدك و دو داروي ضد‌قارچ استاندارد فلوكونازول و نيستاتين، حداقل غلظت مهاري، با بررسي ميزان رشد قارچ‌ها با استفاده از روش broth microdilution، طبق جذب نوري به‌دست‌آمده از اسپكتروفوتومتر، ثبت شد. در پايان كار داده‌ها توسط تست آنووا آناليز شدند. يافته‌ها نتايج اين مطالعه نشان داد كه عصاره اتانولي ريشه قاصدك بر هر سه سويه قارچي مورد مطالعه خاصيت مهاري داشت و بيشترين اثر مهاري را بر سويه كانديدا البيكنس با حداقل غلضت مهاري 150 ميكروگرم در ميلي ليتر نشان داد. عصاره آبي ريشه قاصدك هيچ اثر ضد‌قارچي‌اي از خود نشان نداد. فلوكونازول و نيستاتين، اثر ضد‌قارچي بيشتري نسبت به عصاره اتانولي ريشه قاصدك در هر سه سوش قارچي از خود نشان دادند. نتيجه‌گيري با توجه به اثرات درماني متنوع و نداشتن عوارض جانبي شاخص، مي‌توان از ريشه گياه دارويي قاصدك به عنوان درمان كمكي در درمان و كنترل انواع عفونت‌هاي قارچي كمك گرفت؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود كه به طور دقيق‌تري به شناسايي و جداسازي تركيبات موجود در گياه Taraxacum peregrinium و ساير گونه‌هاي قاصدك بومي ايران پرداخته شود و اجزاي شناسايي‌شده از لحاظ اثر ضد‌قارچي مورد ارزيابي قرار گيرند.