طراحي الگوي راهبردي توانمندسازي سرمايه‌هاي انساني (مطالعه موردي‌: صنايع كوچك استان كهگيلويه و بوير احمد)

Designing a Strategic Model for Empowering Human Capital

با ظهور اقتصاد دانش بنيان، سرمايه انساني به عنوان مهم ترين مزيت رقابتي پايدار و منحصر به فرد براي سازمان ها در محيط هاي متلاطم امروزي شناخته شده است، بنابراين، امروزه توجه به دانش و مهارت منابع انساني و توانمندسازي اين سرمايه هاي بي بديل در سازمان ها بسيار ضروري و غيرقابل انكار است. هدف از انجام اين پژوهش طراحي الگوي راهبردي توانمندسازي سرمايه هاي انساني با استفاده از تكنيك مدلسازي ساختاري تفسيري است. با بررسي هاي صورت گرفته از مرور ادبيات پژوهش به روش تطبيقي، دو دسته عوامل توانمندسازي در صنايع كوچك استان كهگيلويه و بوير احمد مورد شناسايي قرار گرفت. در ادامه پس از مشخص شدن سطوح هر كدام از عوامل و همچنين با در نظر گرفتن ماتريس در دسترس پذيري نهايي، مدل نهايي ساختار تفسيري ترسيم گرديد. نتايج نشان داد به ترتيب متغيرهاي آموزش و بهسازي، تسهيم كاركنان در اطلاعات و دسترسي به اطلاعات، غناي شغلي، دسترسي به منابع و تجهيزات، نظارت و كنترل، بازخورد، تسهيلات رفاهي، جايگزيني هولوكراسي، مديريت دانش، مديريت حقوق و دستمزد، مديريت مشاركتي، شفاف سازي اهداف در حوزه عوامل ساختاري توانمندسازي مستقل ترين و پرنفوذترين عوامل هستند.

With the advent of the knowledge-based economy, human capabilities are recognized as the most important and lasting competitive advantage for organizations in today's turbulent environments; Therefore, today the attention to the knowledge and skills of human resources and empower these irreplaceable assets in organizations is very necessary and undeniable. The purpose of this research is to design a strategic model for empowering human capital using an interpretive structural modeling technique in this regard. By reviewing the literature review of the comparative method, two categories of empowerment factors were identified in the small industries of the province, Kohgeloyeh and Boyer Ahmad. In the following, after determining the levels of each of the factors as well as considering the final availability matrix, the final model of the interpretive structure of the drawing is rounded. The results showed that training and improvement variables, employee sharing in information and access to information, occupational enrichment, access to resources and equipment, monitoring and control, feedback, welfare facilities, replacement of holoca racy, knowledge management, salary management, participatory management, clarifying goals in the field of structural factors empowerment are the most influential and influential factors.