بررسي رابطۀ ميان هويت فرهنگي و نگرش دانش آموزان مقطع دبيرستان استان تهران نسبت به يادگيري زبان انگليسي

Examining the Relationship between cultural identity and attitude of high school students of Tehran toward learning English

ادراك رابطۀ ميان فرهنگ، زبان، و هويت، براي همگي معلمان، به خصوص معلمان زبان هاي خارجي، امري بسيار مهم و ضروري است. اين سه مقوله در ارتباط با هم، نگرش معلم را از يك سو، و نگرش دانش‌آموز را از سوي ديگر شكل ميدهند. اهداف اين پژوهش، بررسي رابطه ميان هويت فرهنگي و نگرش دانش آموزان مقطع دبيرستان استان تهران نسبت به‌يادگيري زبان انگليسي، و نيز بررسي حس هويت فرهنگي در ميان دختران و پسران مقطع دبيرستان است. صد و هشتاد دانش آموز دورۀ دوم دبيرستان (88 دختر و 92 پسر) مناطق يك، پنج، دوازده و هجده، با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي نمونه‌گيري شدند. سپس، پرسشنامه هاي انگيزش و نگرش نسبت به‌يادگيري زبان خارجي، گاردنر- فرم كوتاه، و پرسشنامۀ هويت فرهنگي بصورت الكترونيكي ميان افراد توزيع شد. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل هاي آماري حاكي از آن بود كه بين دو متغير هويت فرهنگي و نگرش دانش آموزان نسبت به‌فراگيري زبان خارجي همبستگي منفي ضعيفي وجود دارد. به‌عبارت ديگر، ميان افزايش آگاهي نوجوانان ايراني (16-18 سال) نسبت به‌هويت فرهنگي ايراني، و نگرش آن‌ها در بارة فراگيري زبان خارجي رابطۀ منفي بود، كه البته با توجه به‌نتايج پژوهش، شدت اين رابطه ضعيف است. همچنين، تفاوت معناداري بين حس هويت فرهنگي دو گروه دانش‌آموزان دختر و پسر مشاهده نشد. نتايج پژوهش حاضر ميتواند براي فعالان امر آموزش، بهخصوص آموزش زبان انگليسي، طراحان مطالب آموزشي، معلمان، مربيان تربيت مدرسان زبان مفيد باشد.

It is essential for teachers, especially foreign language teachers, to understand the relationship between culture, language, and identity. These three interrelated categories construct both a teacher’s attitude and that of a student. This study aims to examine the relationship between cultural identity and attitude of high school students of Tehran toward learning English. This research also intended to examine the sense of cultural identity of high school student boys and girls. To do so, 180 secondary school students (88 girls and 92 boys) of four districts of Tehran (First, Fifth, Twelfth, Eighteenth) were chosen through random cluster sampling. Then, the data was gathered through Gardner’s short-form questionnaire of motivation and attitude toward English language learning, and cultural identity questionnaire. The questionnaires distributed online among the students. The results of the statistical analysis revealed that there was a weak negative correlation between the two variables of cultural identity and the attitude of students toward learning foreign language. It means that there was a weak negative relationship between increasing cultural knowledge of the Iranian adolescents (16–18-year-old) toward Iranian cultural identity and their attitude toward English language learning. The results also revealed that there was not any significant difference between the two groups of boys and girls in the sense of cultural identity. The findings of this study would be helpful to everybody in charge of teaching, especially English language teaching, the designers of learning materials, English teachers, and the instructors responsible for training English teachers.