رويكرد بينافرهنگي در آموزش زبان ايتاليايي. مورد تحقيق: دوره كوتاه زبان در ايتاليا

Intercultural approach in Italian language teaching programs. Case to be examined: short time language courses in Italy

برنامه‌هاي آموزشي و فرهنگي تبادل دانشجو و دوره‌هاي كوتاه‌مدت آموزش زبان و فرهنگ خارجي كه معمولاً در دانشگاه‌هاي جامعۀ هدف كه زبان آن مورد مطالعه دانشجويان زبان است، فرصت مناسبي براي گسترش مهارت‌هاي زباني و اجتماعي- فرهنگي براي زبان‌آموزان فراهم مي‌آورد. در دهه‌هاي گذشته، معمولاً در برنامه‌هاي آموزشي اينگونه دوره‌هاي زبان در كنار نكات مربوط به‌دستور زبان، با پخش قطعه‌اي از يك فيلم در كلاس زبان، مدرس سعي بر انتقال مفاهيم فرهنگي و اجتماعي جامعۀ مقصد به‌زبان‌آموز داشت. حال آنكه چنين رويكردي به‌فرهنگ، در بطن آموزش زبان، چندان موفق نبود چرا كه چنين رويكردي قادر به‌خلق ارتباط و پل بينافرهنگي با زبان‌آموز نبود. در اين مقاله، برنامۀ آموزشي كه در سال‌هاي اخير در يكي از اين دوره‌هاي كوتاه مدت زبان و فرهنگ در يكي از دانشگاه‌هاي ايتاليايي ارائه شده، مورد بررسي قرار گرفته است. با تحليلي بر داده‌هاي گرداوري شده طي مصاحبه با دو زبان‌آموز كه دانشجوي مقطع كارشناسي در رشته زبان ايتاليايي در دانشگاه تهرانند، سعي بر اين شده است تا با عنايت به‌مطالعات بين‌المللي انجام شده در حيطه توانش كنشگري بينافرهنگي و مسئله مهارت فرهنگي-اجتماعي زبان ببينيم چقدر اين دوره‌هاي كوتاه مدت، با اتكا بر برنامه‌هاي آموزشي مناسب و هوشمند، در كسب مهارت‌هاي فرهنگي زبان به‌دانشجويان كمك مي‌كنند.

Abstract: International Student exchange programs and short time language courses are usually offered by foreign universities in all around the word, and they are often seen as useful opportunities for the development of learners' linguistic and socio-cultural skills. In this essay, we focus on the teaching program of one of these short time language courses which is held annually and every summer at one of the Italian universities. Usually in the old language and culture courses subjects such as the history of Italian cinema were taught with the aim of presenting some perspective of Italian culture and society, but problem was in nature of approach adopted towards the culture that had to be transmitted through that multimedia corpus. In current language courses, language teaching adopts an intercultural approach to be able to transmit at least some small cultural mosaics of the target society to language learners. In this essay, the case to be examined is language course at the university of Siena (Tuscany-Italy). By analyzing the data collected by interviewing two Iranian students who took part in these courses, and with reference to the long studies done so far on the topic of intercultural skills in language learning process, we tried to verify how useful really these courses have been in helping student to acquire intercultural communication skills.