زندگي روزمره و مشروعيت سياسي در ايران: از بهمن1357 تا خرداد1376

با سقوط رژيم شاه تحقق هنجارهاي ايدئولوژيك در زندگي روزمره، دستوركار رهبران نظام جديد بود. موفقيت اين دگرگوني به نحوۀ پذيرش مردم بستگي داشت، به عبارتي نيازمند مشروعيت بود. بر اين اساس، هدف پژوهش بررسي اين پرسش اكتشافي است كه تحولات زندگي روزمره چه تأثيري بر الگوي مشروعيت سياسي در دو دهه نخست پس از پيروزي انقلاب داشته است؟ براي پاسخ از روش كيفي آميخته استفاده شده كه به دليل اكتشافي بودن به طرح فرضيه نياز ندارد. داده‌ها به ما نشان داده‌اند كه زندگي روزمره از سه مرحلۀ تنوع، يكدستي و تقابل ايدئولوژيك بين پديده‌هاي معمولي و سياست رسمي عبور كرده است كه با سه وضعيت سياست يعني تنوع نيروهاي فعال، يكدستي نيروهاي سياسي و نهايتاً تلاش حاشيه‌نشين‌ها براي بازگشت به فعاليت آشكار سياسي هم‌راستاست. نتيجۀ اين بررسي نشان مي‌دهد كه زندگي روزمره از محملي براي پيروزي انقلاب به محملي براي شكل‌گيري تعارض‌هاي بنيادين بين نظم سياسي با اعضاي عادي جامعه تبديل شده است و به همين دليل، تحول الگوي مشروعيت سياسي از تسلط الگويي متلون به الگويي واحد و سپس به الگوهاي متنوع را در پي داشته است كه تا امروز تداوم دارد.

After the Fall of shah’s regime, the very first measurement of the political leaders under the new political regime was realization of the ideological norms in the daily life. The Success of this shift depended on people’s reactions; In other words, it needed legitimacy. Accordingly, the present article aimed to investigate about this question: what influence have had the transformations of everyday life on the paradigm of Political legitimacy during the first two decades of the Revolution? For answering the mentioned question, we used the mix qualitative method that did not need any hypothesis. The finding reveled that daily life of the people came through three levels: pluralism, unification, and confrontation between ordinary phenomena and official politics. That means, three situations could be observed: the diversity of the active forces in the revolutionary political government, the unity of the political forces and ideological adversary, and ultimately the endeavor of the marginalized forces to return to the political activity. In conclusion, daily life which was a dynamic to the victory of the revolution have altered to a place for formation of the fundamental conflicts between the current political order and the people.