عنوان مقاله :
تأثير بافت زباني در گزينش باهم‌آيي واژگان قرآن كريم «مطالعۀ موردي سوره ابراهيم(ع)»
عنوان به زبان ديگر :
The effect of linguistic context in the Selection of lexical Collocation in the Holy Quran "The case study of Surah Ibrahim"
پديد آورندگان :
روستايي، عليرضا دانشگاه يزد - دانشكده زبان و ادبيات، يزد، ايران , روان شاد، علي اصغر دانشگاه يزد - دانشكده زبان و ادبيات - بخش زبان و ادبيات عربي، يزد، ايران
كليدواژه :
سوره ابراهيم (ع) , بافت زباني , باهم‌آيي , ساختار اسمي , ساختار فعلي
چكيده فارسي :
«بافت زباني» متني است كه از پيوند بين واژگان به وجود مي‌آيد و كلمه‌ها ازطريق كاربرد در اين بافت، معنا پيدا مي‌كنند. «باهم‌آيي» همنشيني هدفمند واژگان در بافت زباني متن است كه در شكل‌دهي نظام واژگاني و نحوي زبان و القاي مفاهيم مدنظر متكلّم، تأثير بسزايي دارد. در پژوهش حاضر، تلاش شده است با روش توصيفي‌تحليلي، تأثير بافت زباني آيات سوره ابراهيم(ع) در چينش و گزينش باهم‌آيي واژگان بررسي و تحليل شود. تحليل باهم‌آيي واژگان در سطح ساختار‌هاي اسمي و فعلي و بررسي ميزان تطابق اين همنشيني‌ها با موضوع و مفهوم سياق آيات نشان مي‌دهد كاربرد اين شگرد زباني در سوره كاملاً هدفمند و آگاهانه است. همچنين، اقتضاي بافت زباني و دلالت‌هايي كه بافت متن در پي انتقال آن به مخاطب است، سبب چينش و گزينش اين واژگان در زنجيرۀ كلام شده است. كاربست اين همايش‌ها در حوزه‌هاي معنايي متفاوت، افزون بر خلق معنايي جديد و فراتر از معناي معجمي براي واژگان، سبب ارائۀ اصطلاحاتي متداول در متون نيز شده است. برجستگي اين هم‌آيي‌ها در بافت زباني سوره ابراهيم(ع) با ايجاد هوشياري در مخاطب، سبب شده است خواننده با تحليل اين پديدۀ متني به درك بهتري از پيام و محتواي متن برسد.
چكيده لاتين :
The "linguistic context" is a text that emerges from the bond between words
and lexical relations, and words find meaning through application in this
context. "Collocation," is a purposeful companionship of vocabulary in the
linguistic context of the text, which has a significant impact on the
formation of the lexical and syntactic system of the language and the
induction of the concepts desired by the speaker. In the present study, it has
been tried to analyze and study the effect of the linguistic texture of the
Surah Ibrahim in the formation and selection of words collocation with the
descriptive-analytical method. The analysis of the collocation of the words
at the level of nominal and verbal structures and the analysis of the degree
of conformity of these associations with the subjects and concepts of the
contexts of verses shows that the use of this linguistic technique in surah is
quite purposeful and conscious. On the other hand, the necessity of the
linguistic context and the implications that the context of the text seeks to
convey to the audience has led to the arrangement and selection of these
words in the syntax. In addition to presenting new meaning and beyond the
meaning of words, the use of these collocations in different semantic
domains has created common terminology in the texts. The salience of these
collocations in the linguistic context by creating awareness in the audience
makes the audience better understand the message and content of the text by
analyzing this text phenomenon.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي زبانشناختي قرآن
