عنوان مقاله :
اثربخشي درمان گروهي مبتني بر تنظيم هيجان بر ناگويي خلقي و اجتناب تجربي در بيماران مبتلا به سوءمصرف مواد با همبودي اختلال شخصيت مرزي
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Emotion Regulation-Based Group Therapy on Alexithymia and Experiential Avoidance in Substance Use Patients, with Borderline Personality Disorder
پديد آورندگان :
دهبان، شيرين دانشگاه شيراز - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي، شيراز، ايران , رحيمي، چنگيز دانشگاه شيراز - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - بخش روانشناسي باليني، شيراز، ايران
كليدواژه :
اختلال شخصيت مرزي , اجتناب تجربي , تنظيم هيجان , سوءمصرف مواد , ناگويي خلقي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان گروهي مبتني بر تنظيم هيجان بر ناگويي خلقي و اجتناب تجربي در افراد مبتلا به سوءمصرف مواد با همبودي اختلال شخصيت مرزي انجام شد. طرح پژوهشي از نوع شبه آزمايشي با دو گروه آزمايش و كنترل و شامل پيشآزمون و پسآزمون بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل بيماران مبتلا به اختلال سوءمصرف مواد و اختلال شخصيت مرزي حاضر در يكي از بيمارستان اعصاب و روان شهر شيراز بود؛ تعداد 30 نفر (مرد) از اين افراد با استفاده از روش نمونهگيري هدفمند، انتخاب شدند و با گمارش تصادفي در دو گروه (هر گروه 15 نفر مرد) قرار گرفتند. ملاك ورود به درمان تشخيص اختلال شخصيت مرزي همراه با سوءمصرف مواد و قرار داشتن تحت درمان نگهدارندۀ متادون بود. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامههاي ناگويي خلقي تورنتو-20 و پرسشنامه پذيرش و عمل نسخه دوم بهمنظور ارزيابي اجتناب تجربي بود. براي تحليل دادهها از روش تحليل كوواريانس و آمار توصيفي استفاده شد.يافتهها حاكي از آن بود كه نمرۀ ناگويي خلقي و اجتناب تجربي پس از اجراي درمان گروهي به طور معناداري در گروه آزمايش كاهش يافت.نتايج اين پژوهش حاكي از آن بود كه درمان گروهي مبتني بر تنظيم هيجان ميتواند موجب كاهش ناگويي خلقي و اجتناب تجربي در اين گروه از افراد شود. پيشنهاد ميشود كه علاوه بر درمانهاي دارويي از روشهاي درمان روانشناختي نيز براي افزايش تأثيرپذيري درمان بر روي افراد مصرفكننده مواد استفاده شود.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of group therapy based on emotion regulation on alexithymia, and experiential avoidance in substance user patient with comorbidity of borderline personality disorder. The research design was quasi-experimental with two experimental and control groups including pre-test and post-test. The statistical population of this study consisted of patients with substance abuse disorder and borderline personality in a psychiatric hospital of Shiraz city; 30 persons (male) were selected using purposive sampling method and randomly assigned in the study: One experimental and one control group (15 males each). The criteria for entry into treatment were borderline personality disorder diagnosis with substance abuse and methadone maintenance treatment. The tools used in this study were Toronto-20 mood disorder questionnaire and Second Edition Acceptance and Practice Questionnaire to assess experiential avoidance. Data were analyzed using covariance analysis and descriptive statistics. The results showed that the scores of alexithymia, and experiential avoidance significantly decreased in the experimental group after the treatment. The results of this study illustrated that group therapy based on emotion regulation can reduce alexithymia, and experiential avoidance in this group of people. Therefore, it is suggested that in addition to pharmacological treatments, psychological treatment methods may also be used to increase the effectiveness of treatment on drug users.
عنوان نشريه :
مطالعات روان شناختي