مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مخاطرات سيل و خشكسالي در مناطق خشك و نيمه خشك تحت شرايط تغيير اقليم: شمال استان فارس

چكيده فارسي :

محدوده مورد مطالعه در شمال استان فارس قرار دارد و عمدتا داراي اقليم خشك تا نيمه خشك (طبقه بندي دومارتن) است. در اين مطالعه داده‌هاي روزانه 22 مدل گردش عمومي براي 6 ايستگاه هواشناسي توسط مدل آماري LARS-WG براي دوره 2085-2026 ريز مقياس شده اند. نتايج نشان ميدهد كه دماي متوسط ساليانه 8/1، 4/2 و 4/3 درجه نسبت به دوره مشاهداتي 2005-1978 تحت سه سناريوي RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 افزايش و بارش ساليانه 6/14، 22 و 21 درصد كاهش خواهد يافت. بر اساس نتايج شدت بارشهاي با دوره بازگشت 2 سال در منطقه افزايش خواهد يافت. شدت بارشهاي با دوره بازگشت 5 سال بدون تغيير ولي شدت بارشهاي با دوره بازگشت 10 و 20 سال كاهش خواهد يافت. بنابراين افزايش شدت بارشهاي با دوره بازگشت 2 سال موجب افزايش رخداد سيلاب و فرسايش در شمال استان فارس خواهد شد. همچنين نتايح حاصل از بررسي دوره هاي ترسالي و خشكسالي حاكي از آن است كه در آينده نزديك (2055-2026) تعداد سالهاي ترسالي و نرمال افزايش ولي تعداد سالهاي خشكسالي كاهش خواهد داشت، اما در آينده دورتر (2085-2056) شرايط متفاوت بوده، بطوريكه دوره هاي ترسالي و نرمال تقريبا بدون تغيير بوده ولي تعداد سالهاي خشكسالي افزايش و شدت آن بيشتر خواهد شد.