توزيع فضايي زيرساخت هاي توسعه پايدار روستايي در شهرستان نهبندان

Spatial Distribution of Sustainable Rural Development Infrastructure in Nehbandan

يكي از موانع مهم بر سر راه توسعه، وجود پديده نابرابري و عدم توازن­هاي اقتصادي و اجتماعي در كشور يا در سطح منطقه است. توزيع عادلانه امكانات و ثمرات توسعه در ميان اكثريت جمعيت از خصيصه هاي مهم اقتصاد پويا و سالم است. در جريان هرگونه تصميم گيري اعم از برنامه­ريزي، مديريت، ارزيابي و يا كنترل چنانچه در طلب و جستجوي شرايطي مطلوب هستيم، بايد در راستاي ايجاد تعادلي منطقي و واقع بينانه بين مناطق به لحاظ برخورداري از امكانات و خدمات حركت نمود. گام اول درجهت چنين حركتي شناخت وضع موجود و امكانات و محدوديت هاي آن است. برنامه ريزان جهت تحقق اين امر سعي در كاهش نابرابري ها و عدم تعادل ها از طريق تدوين و اجراي برنامه هاي متعدد محروميت زدايي و گسترش يكپارچه جنبه هاي مثبت توسعه يافتگي دارند. به‌كارگيري معيارها و روش هاي كمي جهت سطح‌بندي سكونتگاه‌ها در سيستم فضايي مناطق، نه‌تنها موجب شناخت تفاوت ميان سكونتگاه‌ها مي گردد، بلكه اين سطح‌بندي معياري براي تعيين مركزيت، همچنين تعيين انواع خدمات موردنياز و تعديل نابرابري بين سكونتگاه‌ها است. هدف از اين پژوهش سطح‌بندي بخش هاي دو گانه مناطق روستايي شهرستان نهبندان به لحاظ برخورداري از امكانات و خدمات روستايي است. روش تحقيق حاضر توصيفي تحليلي بوده است. نتايج حاصل از تحقيق نشان مي‌دهد از دو بخش شهرستان نهبندان، مناطق روستايي بخش مركزي از خدمات بيشتري برخوردارند و توزيع خدمات نسبت به بخش ديگر در اين بخش متوازن تر بوده است. بدين­سان، الگوي توزيع فضايي زيرساخت­ها مبين قطب رشد و انباشت امكان در مكان­هاي مركزي است. لذا ضرورت دارد روستاهاي بخش شوسف يعني سكونتگاه­هايي كه پيرامون مركز هستند نيز در اولويت برنامه‌ريزي روستايي قرار گيرد.

Applying criteria and quantitative methods for rating settlements in the spatial system of areas not only identifies the difference between settlements but also provides a criterion for identifying the centrality, determining the range of services needed, and adjusting the inequality between settlements. The purpose of the research was to rate dual sections of rural areas of Nehbandan in terms of enjoying rural facilities and services. The method applied was descriptive-analytical. The results indicated that from among the two sections of Nehbandan, the rural areas of the central section enjoy more services and equal distribution of services compared with the other section. Therefore, the model of spatial distribution of infrastructure shows the growth pole and accumulation of facilities in the central section. Therefore, it is important that the villages located in Shusf, i.e. the settlements around the center, be prioritized in rural planning.