اثربخشي آموزش كنترل هيجان خواهي و ذهن آگاهي بر كاهش رفتارهاي پرخطر رانندگي در شهر بوشهر

The effectiveness of emotion control and mindfulness training on reducing high-risk driving behaviors in Bushehr city

زمينه و هدف افزايش آمار تصادفات رانندگي و عوارض ناشي از آن موجب شده است كه راهكارهاي متعددي براي پيشگيري از اين صدمات تدبير شود. يكي از رويكردهاي موجود، كاربست مداخلات روانشناختي است. اين پژوهش با هدف اثربخشي آموزش كنترل هيجان خواهي و ذهن آگاهي بر كاهش رفتارهاي پرخطر رانندگي در شهر بوشهر انجام شد. روش روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري شامل كليه رانندگان داراي 30 امتياز منفي در سه ماهه آخر سال 1395 به تعداد 102 نفر بود. در اين پژوهش، تعداد 60 نفر از رانندگان داراي 30 امتياز منفي به صورت در دسترس انتخاب و به دو گروه 30 نفره آزمايش و كنترل به صورت تصادفي تقسيم شدند؛ به گروه آزمايش طي 7 جلسه 60 دقيقه اي آموزش هايي پيرامون كنترل هيجان خواهي مبتني بر رويكرد هاك، چين و ليم و آموزش ذهن آگاهي مبتني بر رويكرد كابات زين ارايه شد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، پرسشنامه رفتارهاي پرخطر رانندگي منچستر ساخته ريسون و همكاران بود. يافته ها آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش كنترل هيجان خواهي و ذهن آگاهي بر كاهش رفتارهاي پرخطر رانندگي تاثير معني داري دارد و 38 درصد كاهش رفتارهاي پرخطر رانندگي را تبيين مي كند. همچنين بين گروه هاي آزمايش و كنترل از لحاظ لغزش، اشتباهات و تخلفات عمدي تفاوت معني داري (0/001>P) مشاهده شد. نتيجه گيري ارايه آموزش كنترل هيجاني و ذهن آگاهي ميتواند به مهار رفتارهاي پرخطر رانندگي درون شهري و برون شهري كمك كند.

Background and Aim: The increase in the number of traffic accidents and their complications has led to the development of several strategies to prevent these injuries. One of the available approaches is the use of psychological interventions. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of emotion control and mindfulness training on reducing high-risk driving behaviors in Bushehr city. Method: The research method is quasi-experimental with pre-test-post-test design with control group. The statistical population included all drivers with 30 negative points in the last quarter of 2016 to 102 people. In this study, 60 drivers with 30 negative scores were selected as available and were randomly divided into two groups of 30 test and control people; The experimental group < br />was trained in 7 sessions of 60 minutes on emotion control based on Hak, Chin and Lim approach and mindfulness training based on Kabat Zeen approach. The data collection tool in this study was a Manchester high risk driving behaviors questionnaire developed by Rison et al. Findings: Covariance analysis test showed that training in controlling emotion and mindfulness has a significant effect on reducing high-risk driving behaviors and explains 38% reduction in high-risk driving behaviors. Also, there was a significant difference (P <0.001) between the experimental and control groups in terms of slippage, errors and intentional violations. Conclusion: Providing training in controlling emotion and mindfulness can help reduce high-risk driving behaviors in urban and suburban.