روابط تركيه و اسرائيل در دو دهه اخير(2019-2000) همگرايي يا واگرايي

Turkish-Israeli relations in the last two decades (2000-2019) Convergence or divergence

< p>موضوع روابط تركيه و اسرائيل از جمله مباحث مهم مطالعات منطقه اي، خاورميانه و جهان اسلام محسوب مي شود. جمهوري تركيه اولين كشوردر ميان كشورهاي اسلامي خاورميانه بود كه در سال 1949م رژيم صهيونيستي را با نام اسرائيل به عنوان يك دولت به رسميت شناخت و روابط ديپلماتيك با آن برقرار نمود. روابط دو كشور، داراي ماهيت راهبردي بر اساس نيازهاي امنيتي دو طرف است. به رغم بروز تغييرات سياسي در تركيه و روي كار آمدن حزب عدالت و توسعه كه يك حزب با ماهيت و سياست اسلامي است اين روابط همچنان ادامه يافته است. دولتمردان اسرائيل از هر حزب ، از جمله حزب راستگراي افراطي ليكود به رهبري بنجامين نتانياهو،نيز مستمرا سياست حفظ روابط با تركيه را تعقيب كرده اند. قرارداد همكاري نظامي امنيتي دو كشور از سال 1996 تا كنون فعال است و ملغي نشده است. سوال محوري ما ازچيستي عوامل همگرايي و واگرايي روابط تركيه و اسرائيل در دو دهه اخير (2000-2019) مي باشد. در اين تحقيق با تكيه بر نظريه مجموعه امنيتي منطقه اي، چهارچوب روابط تركيه و اسرائيل تحليل شده است وروش تحقيق ، توصيفي تحليلي و تكيه بر اسناد و گزارش هاي متخصصان موضوع بوده است. نتيجه نهايي تحقيق عبارت از اينست كه در شرايط فعلي تركيه و اسرائيل سياست اتحاد و همكاري خود را ادامه مي دهند هرچند كه اين اتحاد از انسجام كافي برخوردار نيست و هر دو طرف از اهرم فشار براي اجبار به همسويي طرف مقابل در شرايط خاص استفاده مي كند.

< p >The topic of Turkish-Israeli relations is considered as one of the important issues in the regional, Middle East and Islamic world studies. The Republic of Turkey was the first country among the Islamic countries in the Middle East that has recognized the Zionist regime as a country and has established diplomatic relations with it in 1949. Relations between the two countries have a strategic nature based on the security needs of both sides. These relations have continued despite the political changes in Turkey and the emergence of the AKP, a party of an Islamic nature and policy. Israeli officials from every party, including Benjamin Netanyahu''s far-right Likud party, have pursued the policy of maintaining ties with Turkey. The military-security cooperation agreement between the two countries has been in force since 1996 and has not been repealed. Our major question is structured on the convergence and divergence factors, which have shaped the nature of Turkish-Israeli relations during the two last decades (2000-2019). Based on the theory of regional security complex, the framework of Turkish-Israeli relations has been analyzed. The descriptive-analytical model has been opted as the research method. Our analysis is relied on the documents, comments and reports of the experts. The concluding remarks state that in the current situation, Turkey and Israel continue their policy of alliance and co-operation, although this alliance is not sufficiently coherent and both sides use their leverages to force the other party to co-operate in certain circumstances.