بررسي كفايت مخازن نگهداشت رواناب براي آبياري فضاي سبز حوضه آبريز آب و برق و ارائه جانمايي مناسب طرح‌هاي توسعه

رشد سريع جمعيت، توسعه و گسترش حريم شهرها، صنعتي شدن جوامع و گسترش سطوح آسفالتي، سطح مناطق غيرقابل نفوذ در شهرها را افزايش داده و موجب افزايش حجم و سرعت انتقال رواناب حاصل از بارش گرديده است. هدف از اين تحقيق، شبيه‌سازي نحوه عملكرد سيستم زهكشي كانال‌هاي اصلي، استفاده از مخازن ذخيره‌ رواناب جهت نگهداشت سيلاب، بررسي تأثير اين مخازن بر كاهش دبي اوج سيلاب و جانمايي مخازن طرح توسعه با توجه به نياز آبي در حوضه آبريز شهري آب و برق منطقه 9 شهرداري مشهد است. اين حوضه در سه حالت بدون مخازن نگهداشت، استفاده از مخازن نگهداشت (در شرايط موجود) و استفاده از مخازن پيشنهادي (در شرايط توسعه) شبيه‌سازي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه در شرايط بدون مخازن، دبي و حجم رواناب خروجي از حوضه به ترتيب 6.55 مترمكعب بر ثانيه و 17531 مترمكعب است. در سناريوي استفاده از مخازن موجود، حجم كلي رواناب درحدود 16298 مترمكعب است كه نسبت به حالت بدون مخازن به مقدار 1233 مترمكعب يا 7% كاهش پيدا كرده است. با جانمايي مخازن پيشنهادي، مقدار رواناب خروجي 14900 مترمكعب گرديد كه مقدار 1398 مترمكعب يا 9% نسبت به سناريوي با مخازن موجود و 15% نسبت به حالت بدون مخزن كاهش پيدا كرده است.

No abstract