پيامدهاي قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي از ديدگاه سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان با تاكيد بر نقش مالكيت نهادي

قابليت مقايسه يك خصوصيت كيفي افزاينده سودمندي اطلاعات است و موجب مي‌شود استفاده‌كنندگان هنگام ارزيابي فرصت‌هاي جايگزين، تصميمات سرمايه‌گذاري بهتر و كارآمدي اتخاذ نمايند. هدف اين پژوهش مطالعه پيامدهاي قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي از ديدگاه سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان با تأكيد بر نقش تعديل‌گري مالكان نهادي است. براي اندازه‌گيري قابليت مقايسه صورت‌هاي مالي از سه معيار سود خالص، جريان‌هاي نقدي عملياتي و اقلام تعهدي اختياري استفاده شده است. نمونه‌ آماري پژوهش شامل 119 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1390 تا 1396 مي‌باشد. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از رگرسيون چندمتغيره استفاده شده است. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه الف قابليت مقايسه جريان‌هاي‌ نقدي عملياتي بر بازده سالانه سهام تأثير مثبت و معناداري دارد و اين ارتباط توسط مالكيت نهادي تعديل مي‌شود؛ ب قابليت مقايسه سود خالص بر نوسان‌پذيري بازده سهام تأثير منفي و معناداري دارد و اين ارتباط توسط مالكيت نهادي تعديل مي‌شود و ج قابليت مقايسه سود خالص و قابليت مقايسه جريان‌هاي نقدي عملياتي بر اعتبار تجاري تأثير معناداري دارند، اما نقش تعديل‌كننده‌ي مالكيت نهادي در اين رابطه‌ها به لحاظ آماري تائيد نشد.