بررسي نقش قراردادپذيري در سيستم ارزيابي عملكرد (مطالعه موردي: شهرداري مشهد)

حسابداري همواره ازطريق استقرار ‌سيستم ارزيابي‌عملكرد بهينه، فرصت‌رشد‌و‌توسعه سازمان‌را‌ فراهم آورده است. اين پژوهش با هدف بررسي‌كاربردهاي سيستم ارزيابي‌عملكرد در بخش‌عمومي (شهرداري مشهد) انجام شده است و درنهايت، اين موضوع‌كه كاربردهاي سيستم‌هاي ارزيابي‌عملكرد در شرايط قراردادپذيري بر عملكرد موثر هستند يا خير، نيز مورد كاوش قرار گرفته است. قراردادپذيري شامل؛ شفافيت اهداف، توانايي انتخاب معيارهاي عملكرد تحريف‌نشده ‌(قابليت سنجش‌خروجي‌ها از لحاظ اهداف) و درجه‌اي است كه مديران فرآيند تغيير را مي‌دانند و كنترل مي‌كنند. به منظور انجام تحليل‌هاي آماري از تكنيك معادلات ساختاري كه براي تجزيه‌وتحليل سيستماتيك داده‌هاي چند متغيره، اندازه‌گيري سازه‌هاي نظري (متغيرهاي پنهان) و روابط ميان آن‌ها بكار مي رود؛ استفاده گرديده و فرضيه‌هاي تحقيق با استفاده از داده‌هاي پيمايشي در شهرداري مشهد در سال‌1397‌مورد آزمون قرارگرفته‌است. يافته ها حاكي‌ازآن‌است‌كه قراردادپذيري بر كاربرد‌اكتشافي و‌ كاربرد مشوق‌محور در سيستم‌هاي ارزيابي‌عملكرد، تأثير مثبت و معني‌داري دارد. با اين وجود، در شرايط قراردادپذيري، كاربرد‌اكتشافي‌ وكاربرد مشوق‌محور در سيستم ارزيابي‌عملكرد بر عملكردسازماني، تاثير معني‌داري نداشته است. همچنين، نتايج اين تحقيق بيانگر عدم وجود رابطه بين قراردادپذيري و عملكرد ‌سازماني مي‌باشد. اين يافته‌ها، مفاهيم مهمي را براي نحوه عمل حسابداران و مديران در طراحي سيستم هاي ارزيابي‌عملكرد در سازمان و توجه به نقش‌هاي متفاوت سيستم ارزيابي، در بخش‌عمومي به همراه دارد. ازآنجايي كه ارزيابي عملكرد رابطه تنگاتنگي با ابعاد تعيين شده در معيارهاي عملكرد دارد، تمركز دربكارگيري مفاهيم معيارهاي‌ارزيابي‌عملكرد با‌توجه به مفهوم قراردادپذيري در پژوهش حاضر، به گونه اي بوده كه اين اطمينان را به سازمان مورد پژوهش مي‌دهد كه در مسير درستي گام برداشته است.