مطالعه دگرساني، كانه نگاري، سيالات درگير، اسپكتروسكوپي رامان و ايزوتوپ هاي پايدار اكسيژن- هيدروژن در كانسار آهن-آپاتيت لكه سياه 1، استان يزد

كانسار آهن لكه سياه 1 در 40 كيلومتري شمال‌شرقي شهرستان بافق در استان يزد و در پهنه زمين‌ساختي كاشمر كرمان واقع‌شده است. واحدهاي سنگي منطقه به كامبرين زيرين تعلق دارند و شامل ريوليت، ‌آندزيت، سنگ هاي آذرآواري، دولوميت و ماسه‌سنگ هستند. توده هاي نفوذي با تركيب مونزونيت تا ديوريت در اين واحـدهاي سنگي نفوذ كرده اند. فراينـد دگرسـاني، سنـگ هاي منطقه را تحت‌تأثير قرار داده؛ به طوري كه مهـم ترين هاله هـاي دگرسـاني رخ‌داده در منطـقه (سديك) كلسيك، كلـريتي شدن، اپيدوتي شدن، سريسيتي شدن، سيليسي شدن و آرژيليك است. مگنتيت كانه اصلي كانسار است كه داراي بافت هاي توده اي، برشي و مارتيتي است. بر اساس بررسي‌هاي پتروگرافي، چهار نوع سيال درگير در كاني كوارتز همراه كانسنگ مشاهده شده كه شامل تك‌فاز مايع (L)، تك‌فاز گاز (V)، دوفازي (L+V) و سه فازي (L+V+H) هستند. دماي همگن‌شدن سيالات درگير دو فازي بين 217 تا 428 و سه فازي بين 384 تا 467 درجه سانتي‌گراد و شوري براي سيالات دو فازي بين 10 تا 27 و براي سه فازي بين 40 تا 44 درصد معادل شوري نمك طعام به‌دست آمد. بر اساس بررسي‌هاي اسپكتروسكوپي ليزر رامان بر روي سيالات درگير، ميزان گاز N2 و CO2 در سيالات دو فازي به ترتيب 69 و 31 درصد و در سيالات درگير سه‌فازي به ترتيب 33 و 67 درصد مولي است كه منشأ آن مي تواند گاززدايي از گوشته و واكنش سيالات با سنگ هاي كربناته باشد. بررسي تركيب ايزوتوپي O و H سيال در تعادل با كوارتز نشان مي دهد كه سيال اوليه در اين كانه زايي منشأ ماگمايي داشته كه در مرحله‌هاي بعدي با سيالات جوي اختلاط حاصل‌كرده كه اين فرايند با كاهش سيستماتيك دما و شوري همراه بوده است.