ارتقاء عملكرد شبكه‌هاي سيار متحمل تأخير با اولويت‌بندي بسته‌هاي بافرشده

پروتكل‌هاي متداول مسيريابي شبكه توانايي پشتيباني از شبكه‌هاي سيار منقطع را ندارد، چراكه به دليل پايين بودن چگالي گره‌ها، متحرك بودن آن‌ها و اتصالات ناپايدار راديويي در بيشتر زمان‌ها، مسيري ميان گره‌هاي مبدأ و مقصد وجود ندارد. شبكه‌هاي متحمل تأخير (DTN) سازوكاري است كه با تحمل‌پذيري تأخيرهاي طولاني، امكان برقراري ارتباطات در شبكه‌هاي سيار منقطع را ممكن مي‌سازد. روش‌هاي مسيريابي در DTN، از ايده پخش كردن كپي‌هاي بسته در ميان گره‌هاي متحرك جهت رساندن اطلاعات به مقصدها استفاده مي‌نمايند. البته جهت داشتن عملكردي مطلوب، لازم است با محدود كردن تعداد كپي‌ها، ميزان بار شبكه نيز كنترل شود. در اين مقاله، روشي هوشمندانه در فرايند كپي كردن بسته‌ها پيشنهاد مي شود كه ضمن كنترل بار شبكه مي‌تواند برون دهي شبكه را به مقدار قابل‌توجهي افزايش دهد. ايده اصلي روش پيشنهادي اولويت‌بندي بسته‌ها موجود در بافر گره‌ها، جهت ارسال مي‌باشد كه تا حدي از تكرارهاي بلااستفاده بسته‌ها جلوگيري كرده و مانع افزايش بيهوده بار شبكه مي‌شود. اين اولويت‌دهي بر اساس مبدأ بسته‌ها، سن بسته‌ها و عمر باقي‌مانده آن‌ها انجام مي‌شود. نتايج شبيه‌سازي‌ها نشان مي‌دهد كه روش پيشنهادي برون دهي شبكه را به ميزان 40 تا 60 درصد، در مقايسه با روش‌هاي افشان و صبر باينري و تحويل مستقيم بهبود مي‌دهد.