تحليل فرم شمايل‎نگاري در پرده‏هاي روزعاشورا

شمايل‏‎نگاري از جمله هنرهاي عامه‎ است كه در فرهنگ ايراني توانست، واقعه عاشورا را با فرهنگ بصري پيوند بزند و روايت شفاهي را به روايت تصويري بدل سازد. نقالان با شاعري بر سر هر كوچه و بازار پرده‎ها را براي مخاطبان مي‎‏خواندند و پيام و فرهنگ عاشورايي را با نغمه‎سراي سينه به سينه و نسل به نسل منتقل مي‎كردند. اين هنر را روزي مي‎توانستيم در همه‏ جا ببينيم و از آن استفاده كنيم، اما امروز ديگر خبري از آن نيست. هم‎چنين شمايل‎‏نگاران، شمايل مربوط به اين واقعه را به ترسيم در آوردند تا در امكان مقدس و منازل بر ديوارها نصب شوند و نقالان با پرده‏‎خواني و ارتباط نفس به نفس با مخاطبان همانند تئاترهاي روحوضي و شيبه‎خواني واقعه را شرح دهند. در اين مقاله شمايل‎نگاري امام حسين (ع) و وقايع ظهر عاشورا براساس شمايل‎نگاري بر پرده‎ها مورد تحليل به روش فرم فراي صورت گرفته است. نتايج به دست آمده حكايت از اين داشت كه پرده‏‎ها ضمن بيان احساسات شمايل‎نگار، توانسته‎اند با مخاطبان ارتباط برقرار كنند. اين ارتباط چنانچه با روايت شفاهي همراه شود مخاطبان ضمن ابراز احساسات، پرده‎ها را به سان شيء مقدس مي‎انگارند كه واسطه ميان آنان با واقعه كربلا خواهد بود.