مطالعه تطبيقي عوامل مؤثر بر اعتماد نهادي زنان ايران و تركيه با تأكيد برزنان جامعه ايران

ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ درﺻﺪد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي زﻧﺎن ﮐﺸﻮرﻫﺎي اﯾﺮان و ﺗﺮﮐﯿﻪ اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي زﻧﺎن اﯾﺮان اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾﺮان ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺷﺎﻫﺪ ﻓﺮازوﻓﺮودﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﻮده و ﻧﻘﺶ و ﺣﻀﻮر زﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺑﺨﺶ از اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺘﺄﺛﺮ از ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻫﻤﯿﺖ اﻋﺘﻤﺎد زﻣﺎﻧﯽ آﺷﮑﺎر ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ آن را از اﻟﺰاﻣﺎت رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﺪاﻧﯿﻢ. زﻧﺎن ﺑﺮاي ﺣﻀﻮر در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺳﻄﺤﯽ از اﻋﺘﻤﺎد ازﺟﻤﻠﻪ ﻧﻮع ﻧﻬﺎدي آن ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﻧﺪ ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺗﻼش ﺷﺪه ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ اﯾﻦ اﻋﺘﻤﺎد در ﻣﯿﺎن زﻧﺎن اﯾﺮان و ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻣﻮردﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. روش ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﯾﻦ ﮐﺎر از ﻧﻮع ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺛﺎﻧﻮﯾﻪ ﻫﺴﺖ. در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ داده ﻫﺎي ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي آزﻣﻮن ﻓﺮﺿﯿﺎت ﺗﺤﻘﯿﻖ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داده ﻫﺎي ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﺟﻬﺎﻧﯽ ارزش ﻫﺎ (wvs) ﻣﻮج ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﺳﺎل ﻫﺎي 2005 ﺗﺎ 2008 ﺑﻬﺮه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي زﻧﺎن در ﺗﺮﮐﯿﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ ﺷﺶ ﻣﺘﻐﯿﺮ واردﺷﺪه در ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮﻧﯽ، اﺛﺮات ﺳﻪ ﻣﺘﻐﯿﺮ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺑﺮاﺑﺮي ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ، ﺗﺤﺼﯿﻼت و اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻮده اﺳﺖ. دراﯾﻦ ﺑﯿﻦ ، ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺄﺛﯿﺮي ﻣﻌﺎدل 0/13 ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺤﺼﯿﻼت زﻧﺎن ، ﻣﯿﺰان اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي ﻧﯿﺰ در آﻧﺎن اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي زﻧﺎن در اﯾﺮان ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ از ﺑﯿﻦ ﺷﺶ ﻣﺘﻐﯿﺮ واردﺷﺪه در ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮﻧﯽ، اﺛﺮات ﭼﻬﺎر ﻣﺘﻐﯿﺮ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ ﺑﺮاﺑﺮي ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ، ﺗﺤﺼﯿﻼت، ﺳﻦ و اﺣﺴﺎس رﺿﺎﯾﺖ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ آﻣﺎري ﻣﻌﻨﺎدار ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺿﺮاﯾﺐ رﮔﺮﺳﯿﻮﻧﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺘﺎ، ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺗﺤﺼﯿﻼت ﺑﺎ ﺿﺮﯾﺐ ﺗﺄﺛﯿﺮي ﻣﻌﺎدل 0/31 ﺣﺎﮐﯽ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﺗﺤﺼﯿﻼت زﻧﺎن، ﻣﯿﺰان اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي ﻧﯿﺰ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺷﺒﺎﻫﺖ در ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه وﺟﻮد اﺷﺘﺮاﮐﺎت ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻓﺮاوان در ﻣﯿﺰان اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻬﺎدي ﻣﯿﺎن زﻧﺎن در دو ﮐﺸﻮر اﯾﺮان و ﺗﺮﮐﯿﻪ اﺳﺖ.