ارتباط بين كودك و رسانه تلويزيون از ديدگاه روان‌شناختي و اجتماعي

در قرن بيستم؛ حوزه ارتباطات و تكنولوژي هاي وابسته به آن مانند بسياري از حوزه‌هاي ديگر دستخوش تغيير و تحولات گسترده‌اي شده است. در سالهاي اخير محققان صحبت از انفجار اطلاعات، انقلاب تكنولوژي ارتباطي و يا عصر رسانه‌هاي الكترونيك سخن به‌ميان مي‌آورند. در ميان رسانه‌ها، تلويزيون همواره به عنوان يكي از مهمترين رسانه‌ها مطرح بوده است. شتابزدگي ناشي از اهميت تاثير تلويزيون در زندگي كودكان، همواره همراه با شتابزدگي مشابه از ترس و نگراني‌هاي والدين از اين رسانه و تاثيرات منفي آن بر زندگي كودكان است. اين مسئله، يك موضوع و يك دغدغه بحث‌برانگيز است. پژوهش حاضر در تلاش است با غلبه بر اختلاف نظرهايي كه در اين زمينه وجود دارد و از ديدگاه روان‌شناسي و اجتماعي تاثير رسانه تلويزيون را بر مخاطبان اصلي خود يعني كودكان بررسي نمايد. يافته‌هاي نظري بدست آمده از پژوهش حاضر، نگرش شكاكانه نسبت به رابطه كودك ـ تلويزيون را تقويت مي‌كند و بنابراين ترس‌ها و نگراني‌ها را توجيه مي‌نمايد. اين پژوهش ماهيتي توصيفي ـ تحليلي دارد و به روش كتابخانه‌اي صورت گرفته است. سهم عملي اين پژوهش، پيشنهاد راه‌حل‌هاي مناسب به والدين جهت مديريت بهتر رابطه كودك ـ تلويزيون خواهد بود.