بررسي چهار مدل مشاركت فعاليت بدني اوقات فراغت در سالمندان ايران

The Examination of Leisure Time Physical Activity Participation Four Model among Iranian Elderly

پژوهش حاضر به دنبال بررسي عوامل مختلف دخيل در مشاركت فعاليت بدني اوقات فراغت افراد بالاي 60 سال ايراني بود. براي دستيابي به اين هدف، چهار مدل مشاركت در فعاليت بدني هوبارد و منل مورد تحليل قرار گرفتند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه­گيري خوشه‌اي 600 نفر در تحقيق شركت داشتند. در نهايت 552 نفر از سالمندان به چهار پرسش­نامۀ موانع، راهبردهاي انتقال، انگيزش و ميزان فعاليت بدني سالمندان به طور كامل پاسخ دادند. براي جمع‌آوري داده‌ها، پرسش‌نامه‌ها بين سالمندان نُه استان كشور توزيع شد. از روش تحليل مسير براي يافتن رابطه بين متغيرها و همچنين يافتن مدل مناسب در جامعه سالمندان ايراني استفاده شد. سه پرسش‌نامۀ موانع، راهبردهاي انتقال، مشاركت داراي پايايي آلفاي كرونباخ به ترتيب 73/0، 93/0 و 93/0 بودند. تحليل مسير مدل‌ها در جامعة ايران نشان داد مدل اول (مدل مستقل) و سوم (مدل كاهش اثرات موانع) براي جامعه ايران مناسب هستند. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان اذعان كرد موانع به طور مستقيم باعث كاهش مشاركت مي‌شود. بعد از عامل موانع، عامل انگيزش مي‌تواند باعث افزايش مشاركت سالمندان شود

This study to examine the various factors involved in leisure time physical activity participation in Iranian over age 60.To achieve this purpose Hubbard and Mannell’s four models of physical activity participation were analyzed. Initially 600 people participated in this study using cluster sampling. Finally, 552 subjects of elders completed four questionnaires were used including: constraint, negotiation, motivation and physical. For data collection, questionnaires distributed among 9 provinces. The path analysis was used for finding relation between variables and fit model among Iranian elderly. Data showed three questionnaires of constraint, negotiation, motivation have construct validity type of internal consistency and their Cronbach’s Alpha was 0.73, 0.93 and 0.93 respectively. Model’s path analyses in Iranian society showed the first (independence model) and third (constraint effects mitigation model) model were suitable to Iranian society. According to data it can be acknowledged that constraint directly lead to reduce of participation and next of it, factor of motivation can increase the participation.