شناسايي و مدل‌سازي گنبد نمكي در داده‌هاي لرزه‌اي با استفاده از گراديان بافت سه‌بعدي

به دليل ساختار پيچيده گنبدهاي نمكي كه با تغييرات شديد سرعتي همراه است، تعيين محدوده گنبدهاي نمكي براي افزايش دقت تصوير‌سازي زيرسطحي لرزه‌اي در مناطق حاوي آنها از اهميت بسزايي برخوردار است. همچنين با توجه به كاربردهاي متعددي كه اين ساختارهاي دياپير شكل در صنايع مختلف مي توانند داشته باشند، تعيين محدوده اين ساختارهاي نمكي، يكي از چالش هاي پيش روي پردازشگران و مفسران داده هاي لرزه‌اي است. نشانگرهاي بافتي لرزه‌اي، يكي از ابزارهاي لرزه‌اي متداول براي اين منظور هستند. انواع مختلفي از نشانگر هاي بافتي معرفي شده‌اند كه هركدام مزايا و معايب خاص خود را دارند و نتايج به‌كارگيري آنها با عدم قطعيت (معمولاً زياد) همراه است. نشانگر گراديان بافت يكي از نشانگر هاي بافتي است كه بر مبناي محاسبه كمّي تغييرات بافت استوار است و به‌راحتي مرز تغييرات بافتي را مشخص مي كند. پس از تعيين مرز اين تغييرات، با اِعمال آستانه گذاري و دوتايي كردن نتيجه گراديان بافت، مي توان با ابزارهاي ريخت شناسي و توسعه ناحيه‌اي و انتخاب يك نقطه مبنا به عنوان گنبد نمكي، محدوده گنبد نمكي را شناسايي كرد و مدل ساختاري آن را به‌دست آورد. نتايج اعمال روش روي مدل مصنوعي و يك داده لرزه‌اي نشان داد اين نشانگر مي تواند جايگزيني براي نشانگر هاي متداول جهت تفكيك بافت هاي مختلف و تعيين محدوده گنبد نمكي باشد.