امكان‌سنجي وارون‌سازي احتمالاتي داده‌هاي لرزه‌اي با هدف تخمين تخلخل براي مخزن كربناته

هدف از اين مطالعه، وارون سازي مستقيم داده هاي لرزه‌اي به تخلخل و توصيف كمّي عدم قطعيت مربوط به آن در يكي از مخازن كربناته جنوب غربي ايران است. روش هاي وارون احتمالاتي قادرند با تركيب توابع توزيع احتمال پارامترهاي مدل و تابع توزيع درست نمايي كه متأثر از مدل نوفه است، پارامترهاي مدل را به‌صورت تابع توزيع احتمال پسين ارائه كنند. اين تابع با اطلاعات اوليه درباره مدل همخواني دارد و همچنين به داده هاي لرزه‌اي مقيد است. در اين مطالعه، از يكي از روش هاي نمونه گير مبتني بر زنجيره هاي ماركو مونت‌كارلو استفاده شده است كه مي تواند با نمونه گيري از تابع توزيع احتمال پسين، رخدادهايي از مدل مطلوب توليد كند. برخلاف روش هاي وارون قطعي كه تنها يك جواب از مدل ارائه مي دهند، رخدادهاي توليد شده از تابع توزيع پسين در روش هاي وارون احتمالاتي، امكان تحليل آماري و توصيف عدم قطعيت مربوط به مدل را فراهم مي‌كنند. نتايج اجراي روش پيشنهادي براي داده هاي مصنوعي نشان داد برآورد واريانس نوفه، تأثير مهمي بر نتايج وارون سازي همچون ميزان عدم قطعيت رخدادهاي مدل دارد. در حالتي كه نوفه مفروض در وارون سازي، برابر، بيشتر و كمتر از نوفه داده ها باشد، به‌ترتيب 8%، 3% و 31% از تخلخل واقعي در محل چاه، خارج از بازه 95 درصد احتمال رخدادهاي تخلخل قرار مي گيرد؛ بنابراين فروتخمين بودن نوفه در روش هاي وارون احتمالاتي، خطاي زيادي را در رخدادهاي مدل وارد مي كند. با استفاده از مدل فيزيك سنگي كاليبره شده، الگوريتم براي ردلرزه هاي مجاور چهار چاه اجرا و رخدادهايي از تخلخل و عدم قطعيت مربوط به آنها ارائه شد. ضريب همبستگي بين تخلخل واقعي در محل چاه ها و ميانگين رخدادهاي تخلخل برابر با 79%، 63%، 51% و 67% برآورد شد كه نشان دهنده عملكرد خوب الگوريتم در تخمين تخلخل و عدم قطعيت مربوط به آن است.