بررسي آماري - ديناميكي توفان‏هاي همرفتي قوي در اهواز

باتوجه به اثر گاه مخرب رخداد توفان تندري و توفان‏ خاك در منطقه خوزستان، بررسي و تحليل اين توفان ها از اهميت خاصي برخوردار است. در اين پژوهش، ابتدا با بررسي داده هاي سطح زمين ايستگاه اهواز در دوره بلندمدت 36 ساله از سال 1981 تا 2016، توفان هاي رخداده در منطقه مورد مطالعه شناسايي و تحليل آماري شد. سپس پنج توفان قوي كه از لحاظ تغييرات دما، فشار، سرعت باد و نوع ابر نسبت به بقيه توفان ها مناسب‏تر بودند، انتخاب و با كمك مدل WRF شبيه سازي شد. نتايج بررسي آماري در دوره زماني مطالعاتي نشان مي دهد توزيع فراواني رخداد بادهاي با سرعت بالاي 12 متر بر ثانيه روند كاهشي دارد. ماه آوريل بيشترين فراواني و ماه اكتبر كمترين فراواني را دارد و در مقياس فصلي نيز وقوع بيشترين و كمترين فراواني رخدادها به ترتيب در بهار و پاييز است. بررسي توزيع فراواني رخدادها در مقياس ساعتي، زمان وقوع بادهاي جستي را در ساعت هاي بعدازظهر و در بازه ساعت هاي 12 تا 15 گرينويچ نشان مي­دهد. نتايج شبيه سازي توفان هاي انتخابي بيانگر وجود حدود 1 تا 3 ساعت جابه‏جايي زماني بين بيشينه ميدان هاي باد، دما و فشار شبيه‌سازي شده و مقادير متناظر ثبت شده در ايستگاه اهواز است. مدل در نشان دادن روند تغييرات تمام پارامترها به‌جز بيشينه باد جستي خوب عمل مي كند. موقعيت هاي جغرافيايي مختلفي براي هسته اصلي هريك از توفان ها در شبيه سازي عددي يافت مي شود، به‌طوري كه در بين پنج توفان بررسي شده، توفان هاي اول تا سوم در شمال شرق و توفان هاي چهارم و پنجم در شمال غرب ايستگاه اهواز تحول مي يابند.