بررسي و نقد ايده «تفسير پلوراليستي قرآن بر مبناي هرمنوتيك فلسفي مدرن»

هرمنوتيك فلسفي مدرن كه طي سده اخير در ميان جمعي از انديشمندان غربي در باب چيستي فهم و تفسير متون ظهور يافته، برخي از نويسندگان اسلامي را بر آن داشته است بر مبناي آن به ايده تفسير پلوراليستي قرآن روي آورند و با تكيه بر پاره­اي مباني و مفروضات قطعي حوزه تفسير به تنسيق و تثبيت اين ديدگاه بپردازند. بناي چنين ديدگاهي بر پايه هرمنوتيك فلسفي از جهات مختلف با چالش­هاي جدي مواجه است؛ زيرا نه هرمنوتيك فلسفي به دليل نقدهاي استواري كه بر آن شده است از چنين قابليتي برخوردار است كه بتواند به عنوان پايه و زيرساخت يك ديدگاه حساس و ذوابعاد به شمار آيد و نه تفسير پلوراليستي قرآن ايده­اي است كه با مباني و مفروضات قطعي در حوزه تفسير قرآن همخواني داشته باشد يا بتواند به‏درستي از عهده اهداف بنيادي اين حوزه برآيد. اين پژوهش كه از نوع كتابخانه­اي است و به روش توصيفي، تحليلي و انتقادي به انجام مي­رسد، در صدد است با تبيين ديدگاه تفسير پلوراليستي قرآن و چگونگي ابتناي آن بر هرمنوتيك فلسفي مدرن، آن را از دو زاويه مبنايي و بنايي در معرض نقد قرار دهد. محصول نهايي اين پژوهش آن است كه ديدگاه تفسير پلوراليستي قرآن نه فقط با مباني و مفروضات عام حوزه تفسير كه حتي با مباني و مفروضاتي كه مقبول صاحبان همين ديدگاه است نيز سر سازش ندارد.