جايگاه آموزش مجازي در آموزش باليني رشته هاي توانبخشي: يك مرور روايتي

پيشرفت سريع فناوري، آموزش باليني رشته هاي علوم پزشكي را تحت تأثير قرار داده است. هدف پژوهش حاضر، مروري بر مطالعاتي است كه جايگاه آموزش مجازي را در آموزش باليني رشته هاي توانبخشي مورد ارزيابي قرار داده اند. در اين پژوهش مروري روايتي، با استفاده از كلمات كليدي مرتبط با آموزش مجازي در آموزش باليني رشته هاي توانبخشي، مطالعات انجام شده به زبان انگليسي كه در محدوده زماني سالهاي  2000تا 2020 چاپ شده بودند؛ در پايگاه هاي اطلاعاتي Science Direct, PubMed, Scopus, Web of Science, Google Scholar, جستجو شدند. مقالاتي كه همراستا با هدف تحقيق نبوده و همچنين مطالعات مقدماتي و نامه به سردبير و گزارش مورد از مطالعه حذف شدند. از 227 مقاله جستجو شده، 25 مقاله مرتبط با آموزش مجازي در آموزش باليني دانشجويان رشته هاي توانبخشي انتخاب شدند. يافته ها نشان داد كه استفاده از يادگيري الكترونيكي، يادگيري  سيار، آموزش آنلاين، محيط يادگيري شبيه ساز و يادگيري تركيبي نتايج مثبتي در بهبود مهارت و كفايت باليني دانشجويان علوم توانبخشي به همراه دارد. آموزش مجازي به عنوان يك راهبرد مكمل آموزش چهره به چهره مي تواند در توسعه آموزش باليني نقش داشته باشد. اگر چه جايگزين كردن آموزش سنتي با آموزش مجازي توصيه نمي شود، اما به نظر مي رسد يادگيري تركيبي با بازنگري اساسي در ساختار و روش يادگيري، شيوه اي مؤثر در ارتقاي آموزش باليني دانشجويان توانبخشي باشد.