طراحي و اعتباريابي مدل شايستگي براي توسعه آموزش مبتني بر شايستگي در رشته كارشناسي پرستاري

آموزش استاندارد مبتني بر شايستگي بر مفهوم جامع آموزش كه اعطاي دانش را با پرورش توانايي و بهبود كيفيت ادغام مي‌كند، استوار است. مطالعه حاضر باهدف طراحي و اعتباريابي مدل شايستگي براي توسعه آموزش مبتني بر شايستگي در رشته كارشناسي پرستاري و با رويكرد اكتشافي متوالي انجام شد. بخش كيفي با مشاركت 35 نفر از خبرگان پرستاري از طريق مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته و به روش نمونه‌گيري هدفمند انجام شد. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها به شيوه تحليل مضمون با مدل آترايداسترلينگ صورت گرفت. تأييد روايي در بخش كيفي، از طريق راهبردهاي گوبا و لينكلن؛و سنجش پايايي از طريق پايايي بازآزمون و پايايي بين دو كدگذار ارتقاي يافت. بخش كمّي به روش پيمايشي با ابزار پرسشنامه (با شاخص كل روايي محتوايي93/.) و با نظرسنجي از 300 خبره پرستاري به روش نمونه‌گيري غير احتمالي انجام شد. نهايتاً داده‌ها از طريق تحليل عاملي تأييدي با نرم‌افزار SPSS وSmart PLS آناليز و مدل نهايي تأييد شد. نتايج نشان داد كه مدل مطلوب شايستگي پرستاري شامل9 مضمون فراگير است. در اين ميان شايستگي هاي رهبري و مديريتي با بار عاملي89/. از بيشترين اثر تبيين‌كنندگي در اين مدل برخوردار بودند. سپس به ترتيب شايستگي هاي اجتماعي و فرهنگي؛ بين حرفه‌اي و جهاني؛آموزشي و پژوهشي هرسه با بار عاملي87/.؛ شايستگي هاي بين فردي و ارتباطي با بار عاملي86/.؛ شايستگي هاي فناوري اطلاعات و مديريت دانش با بار عاملي82/.؛ شايستگي هاي فردي با بار عاملي81/.؛ شايستگي هاي حرفه اي و تخصصي با بار عاملي79/. و شايستگي هاي اخلاقي و رفتاري با بار عاملي75/. در مرتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند.