تاثير دوازده هفته تمرين مقاومتي دايره‌اي در سه شدت متفاوت هم حجم بر برخي عوامل هموديناميك مردان چاق

چاقي يكي از دلايل بروز بيماري هاي قلبي عروقي است و فعاليت ورزشي مي تواند در تعديل اين خطر نقش داشته باشد لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير 12 هفته تمرين مقاومتي دايره اي در سه شدت متفاوت هم حجم بر برخي عوامل هموديناميك مردان چاق بود. براي اين منظور 44  مرد چاق 23 تا 33 سال (30 BMI ≥ ، 0.5 WHtR gt;) در چهار گروه كنترل، تمرين مقاومتي دايره اي با شدت كم (Rm1 40%) ، متوسط (Rm1 60%)  و بالا (Rm1 80%) (11= تعداد در هر گروه) با حجم برابر انجام دادند. پيش و پس از 12 هفته تمرين  ضربان قلب استراحتي، فشار خون سيستوليك و دياستوليك استراحتي و ميزان محصول فشار اندازه گيري شد. جهت بررسي تغييرات درون گروهي از t تست وابسته و مقايسه گرو ه ها، از آناليز واريانس دو طرفه و آزمون تعقيبي بانفروني استفاده شد (0.05≥p ). تغييرات درون گروهي نشان داد ضربان قلب استراحتي، فشار خون سيستولي تنها در گروه با شدت بالا، ، فشار خون دياستولي تنها در گروه با شدت متوسط و ميزان محصول فشار در تمام گروه هاي تمريني، بعداز دوره نسبت به قبل كاهش معني داري داشت (0.05≥ p). آزمون تحليل واريانس نشان داد بين تغيير ضربان قلب استراحتي، فشار خون سيستولي، فشار خون دياستولي و ميزان محصول فشار در گروه با شدت بالا نسبت به ساير گروه ها اختلاف معني داري وجود دارد (0.05≥p ). يافته ها نشان مي دهد احتمالاً دوازده هفته تمرين مقاومتي دايره اي اثر مثبتي بر كاهش فشار خون و بهبود شاخص هاي مرتبط با عملكرد قلب دارد. احتمالا تمرين با شدت بالا اثر بيشري بر كاهش ضربان قلب استراحتي، فشار خون سيستولي و دياستولي و ميزان محصول فشار داشته باشد.